خبرگزاری مهر، گروه استانها – محمد صالحی: خیلی اتفاقی در دوران نوجوانی از طرف تیم مدرسه به مسابقات استانی دو و میدانی اعزام شد و به دلیل قامت بلندش در ماده پرش ارتفاع شرکت کرد و عنوان قهرمانی را به دست آورد.
کسب همین مقام موجب شد تا پرش ارتفاع را به صورت تخصصی ادامه دهد و اکنون ۱۰ سال از فعالیت حرفه‌ایش در این ماده می‌گذرد و در این مدت عناوین زیادی در رقابت‌های کشوری، بین المللی و جام باشگاه‌های جهان کسب کرده است.
«آیلین بابکی» ۲۵ ساله متولد گنبد و ساکن گرگان است. اوتمریناتش را در بندرترکمن انجام می‌دهد و هفته گذشته پس از کسب عنوان نایب قهرمانی مسابقات دو و میدانی داخل سالن بانوان کشور در ماده پرش ارتفاع به تیم ملی برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا دعوت شد.
وی در گفتگویی مفصل با خبرنگار مهر در خصوص نداشتن مربی، کمبود امکانات، حمایت نکردن اسپانسرها، رقابت با سپیده توکلی، تلاش برای حضور در بازی‌های آسیایی و رویای حضور در المپیک سخن گفت که متن کامل این گفتگو در ادامه آمده است.
* هفته گذشته موفق به کسب عنوان نایب قهرمانی مسابقات دو و میدانی داخل سالن کشور شدید، این مسابقات چطور بود؟
تمرینات سختی را برای موفقیت و رکورد شکنی در این رقابت‌ها پشت سر گذاشتم و رقیب اصلی من سپیده توکلی بود. در مسابقات امسال هر دو ۱۷۶ سانتی متر پریده بودیم و من تا به حال به مانع بیشتر از ۱۷۷ سانتی متر حمله نکرده بودم و در این مسابقات ۱۷۹ سانتی متر پریدم که اگر خوش شانس بودم در حمله به مانع ۱۸۱ سانتی متری موفق می‌شدم. خانم توکلی در حمله به مانع ۱۸۱ سانتی متری موفق بود و پس از ۱۱ سال رکورد ملی این ماده را شکست.
* در تمام این سال‌ها سپیده توکلی رقیب اصلی شما بوده، این رقابت چقدر به پیشرفت شما کمک کرده است؟
از همان بچگی خانم توکلی باعث شدند من پرش ارتفاع را ادامه دهم و همواره از ایشان راهنمایی گرفته‌ام، از همان ابتدا خانم‌ها توکلی و نبی زاده رقیب و الگوی من بودند و هنوز هم عکس‌هایشان روی دیوار اتاقم است. تکنیک خانم توکلی را می‌پسندم و فکر می‌کنم رقابت با ایشان خیلی به پیشرفتم کمک کرد و برای ایشان آرزوی موفقیت دارم اما دوست دارم رکورد دار ایران باشم. نترس بودن در حمله به مانع را مدیون خانم نبی زاده هستم زیرا ایشان خیلی به من روحیه می‌دهند و به نوعی مربی ذهنی و روحی من هستند.
* در مسابقات قهرمانی کشور در ماده پرش طول هم عنوان سوم را کسب کردید.
بله، البته تمرین پرش طول انجام نمی‌دهم اما به دلیل اینکه با پرش ارتفاع مرتبط است در این ماده هم شرکت کردم تا امتیاز تیم استان بیشتر شود.
* دو هفته دیگر مسابقات دو و میدانی داخل سالن آسیا را در پیش دارید، آمادگی شما برای موفقیت در این رقابت‌ها چگونه است؟
می‌خواهم در این مسابقات رکورد خوبی به جای بگذارم تا بدشانسی مسابقات انتخابی را جبران کنم، البته این رقابت‌ها هدف اصلی من نیست و تمام تلاشم را برای حضور در بازی‌های آسیایی جاکارتا که سال آینده برگزار می‌شود انجام خواهم داد.
* روند آماده سازی شما چگونه پیش می‌رود؟
در استان با آقایان قاندومی و کَمّی کار می‌کنم و برای حضور در مسابقات داخل سالن آسیا زیر نظر مربی تیم ملی تمرین خواهیم کرد. هیچ گاه مربی تخصصی نداشتم و این در حالی است که تمام مربیان مطرح دو و میدانی کشور از استان گلستان هستند که بیشتر با ورزشکاران استان‌های دیگر همکاری می‌کنند یا هزینه‌های زیادی می‌خواهند.
* یعنی در تمام این سال‌ها بدون مربی تخصصی تمرین کرده‌اید؟
بله، قبلا در استادیوم گنبد تمرین می‌کردم که استاندارد نبود و به گرگان آمدم و اکنون مدتی است که با حمایت‌های آقای میرا رئیس هیئت دو و میدانی استان در بندرترکمن تمرین می‌کنم.
* مدتی هم با هیئت دو و میدانی گلستان دچار اختلاف شده بودید.
آن زمان به دلیل نداشتن امکانات ناراحت بودم و در استان خراسان رضوی تمرین می‌کردم اما خوشبختانه این مشکلات حل شد. احساس می‌کنم خودم مقصر بودم و قرار شد تا برای تیم استان خودم به میدان بروم و هیئت هم حمایت‌های لازم را انجام دهد.
* خواسته اصلی شما از هیئت دو و میدانی استان چیست؟
مشکل اصلی من نداشتن مربی تخصصی است. امیدوارم هر چه زودتر از این بلاتکلیفی خارج شوم تا مجبور نباشم با چند مربی مختلف کار کنم. البته رئیس هیئت دو و میدانی استان قول دادند مربی خوبی برای من بیاورند و در این صورت قول رکورد شکنی خواهم داد. یکی دیگر از مشکلاتم تمرین کردن در بندرترکمن است که بیشتر اوقات در تاریکی هوا تمرین می‌کنم و انتظار دارم از من حمایت شود تا در گرگان تمریناتم را انجام دهم.
مشکل اصلی من نداشتن مربی تخصصی است. امیدوارم هر چه زودتر از این بلاتکلیفی خارج شوم تا مجبور نباشم با چند مربی مختلف کار کنم
* تا کنون چه پیگیری‌هایی برای جذب مربی انجام شده است؟
آقای میرا خیلی پیگیر هستند و از فدراسیون هم درخواست مربی داشته‌اند و قرار است پس از مسابقات داخل سالن آسیا زیر نظر مربی تخصصی در استان تمرین کنم.
* حمایت‌های مالی از شما چگونه است؟
این یکی دیگر از مشکلات من است و متاسفانه در استان گلستان اسپانسرها از ورزشکاران حمایت نمی‌کنند. در حالی که در دیگر استانها ورزشکاران مورد حمایت اسپانسرها و حامیان مالی قرار می‌گیرند. فعالیت در دو و میدانی هزینه‌های زیادی دارد به طور مثال کفش تخصصی این رشته بیش از یک میلیون تومان است که با هزینه خودم تهیه کردم و هزینه مکمل‌های غذایی، رفت و آمد و لباس ورزشی را هم باید خودم تامین کنم. البته جا دارد از آقای درگاهی مدیر باشگاه بدنسازی رکورد که امکانات این باشگاه را در یک سال و نیم اخیر به طور رایگان در اختیار من قرار داده تشکر ویژه داشته باشم.
* اداره کل ورزش و جوانان گلستان چه حمایت‌هایی از شما داشته است؟
ما برای مسابقات داخل سالن آسیا اماده می‌شویم اما اداره کل ورزش استان پس از کسب مقام‌ها هیچ تجلیلی از ما نمی‌کند و حتی تبریک هم نگفتند، فقط هیئت دو و میدانی استان از ما تقدیر کرد. چند بار از اداره کل ورزش و جوانان درخواست بلیط استخر کردم که نتیجه‌ای نداشت و این در حالی است که ورزشکاران استان‌های دیگر که در سطح پایین‌تری از ما قرار دارند حمایت‌های قابل توجهی می‌شوند.
* از حمایت‌های فدراسیون دو و میدانی راضی هستید؟
در این چند سال با اینکه رکورد خوبی نداشتم اما فدراسیون دو و میدانی همواره اجازه استفاده از امکانات مجموعه آفتاب تهران را به من داده و فکر می‌کنم با حضور آقای کیهانی در راس فدراسیون، وضعیت دو و میدانی بهتر شده است. در حال حاضر فدراسیون دو و میدانی از تمامی رده‌های سنی حمایت کرده و برای مسابقات آسیایی از جوانان و نوجوانان هم استفاده می‌کند.
* آیا فعالیت در دو و میدانی درآمدی برای شما به همراه دارد؟
گاهی اوقات حسرت می‌خورم که چرا سمت ورزش دیگری نرفتم که برای من درآمد زیادی داشته باشد زیرا قراردادهای مالی ما خیلی پایین است. امسال در رقابت‌های لیگ عضو تیم پیام نور مشهد بودم و پنج میلیون و ۲۰۰ هزار تومان مبلغ قراردادم بوده که یک ریال هم دریافت نکرده‌ام و گفته‌اند تا پایان سال پرداخت خواهیم کرد. تنها امید ما به فدراسیون و پاداش‌هایی است که دریافت می‌کنیم.
* در مربیگری هم فعالیتی دارید؟
من مدرک مربیگری درجه دو را از فدراسیون دو و میدانی اخذ کردم اما تا کنون در استان از من درخواست کمک نداشتند. حتی یک بار خواستم با هزینه خودم مدرسه دو و میدانی برای دانش آموزان در گرگان تاسیس کنم که هیچ حمایتی نشد. استعدادهای زیادی در روستاهای استان وجود دارد که می‌توانند در سطح کشور بدرخشند اما به دلیل برخی مشکلات ادامه نمی‌دهند و در همان سطح باقی می‌مانند.
در یک سال و نیم اخیر ۱۰ سانتی متر رکوردم را ارتقا دادم و اگر تکنیک روی مانعم را تقویت کنم به رکورد ۱۸۵ سانتی متر خواهم رسید
* در یک سال و نیم اخیر پیشرفت زیادی کردید، چقدر به حضور در بازی‌های آسیایی جاکارتا امیدوارید؟
در یک سال و نیم اخیر ۱۰ سانتی متر رکوردم را ارتقا دادم و اگر تکنیک روی مانعم را تقویت کنم به رکورد ۱۸۵ سانتی متر خواهم رسید. تمام تلاشم را برای حضور در این رقابت‌ها انجام می‌دهم و فکر می‌کنم که بتوانم ۱۸۵ سانتی متر بپرم، به انتخاب شدن و کسب مدال این مسابقات خیلی امیدوارم و تنها خواسته من مربی و امکانات است.
* فکر می‌کنید توانایی رقابت با برترین‌های آسیا را دارید؟
خوشبختانه ترسم از مانع ریخته و اگر مانع ۱۹۰ سانتی متری هم مقابلم باشد به آن حمله می‌کنم. یکی از مشکلاتم این است که با ۶ گام به مانع حمله می‌کنم در حالی که رقبایم حداقل ۹ گام بر می‌دارند و باید مربی تخصصی داشته باشم تا بتوانم گام‌های بیشتری برای حمله به مانع بردارم.
* یقینا به رویای حضور در المپیک هم فکر می‌کنید.
مسلما هر ورزشکاری به حضور در المپیک فکر می‌کند اما هدف فعلی من بازی‌های آسیایی است. تا کنون هیچ بانوی ایرانی نتوانسته در ماده پرش ارتفاع المپیک شرکت کند. قهرمان المپیک ریو ۱۹۷ سانتی متر پریده و من احساس می‌کنم تا ۱۹۵ سانتی متر توانایی پریدن را دارم.
نظر شما