به گزارش خبرنگار مهر، این نمایش که در ژانر دفاع مقدس است، به مسائل رزمندگان پس از جنگ می‌پردازد و داستان فرمانده آزاده‌ای را روایت می‌کند که از اسارت برگشته و همسرش می‌کوشد زندگی آرامی را برای او که با عذابی دائمی دست به گریبان است فراهم کند. از طرفی این اندیشه که او در یک عملیات موجب شهادت همرزمانش از جمله برادر همسرش شده، تبدیل به کابوس‌هایی برای او شده است. این فضا همسر او را نارحت می‌کند و کابوس‌های فرمانده و مشکلات روحی او، زندگی عادی آنها را دستخوش اتفاقات گوناگون می‌کند ...
پرداختن به مقوله جنگ و دفاع مقدس در حوزه‌های مختلف هنر کاری بسیار دشوار است. زیرا این مقوله در تار و پود زندگی اکثر ایرانیان تنیده شده و همگان با زوایای مختلف آن به نحوی آشنا هستند. از این رو مسلما اگر زاویه و مسئله‌ای که کارگردان قصد طرح آن را در نمایش دارد بسیار خاص و متفاوت نباشد، بی‌تردید به ورطه تکرار می‌افتد و حتی منجر به دلزدگی تماشاگر هم می‌شود و لازم است برای یک اجرای صحنه‌ای در این ژانر به گوشه‌هایی که از چشم دور مانده پرداخته شود.
از طرفی با توجه به اینکه نگاه به این پدیده از مناظر خاص و متفاوت تاکنون در آثار نمایشی ما کمتر جایگاه داشته و دیده شده و وقت آن رسیده که دیگر به جنگ و مسائل آن با نگاهی کهنه و کلیشه‌ای نگاه نکنیم، در مورد نمایش "امشب دیگر مهره‌های پشتم نی‌لبک می‌زنند" باید گفت که زری اماد در مقام کارگردان بسیار تلاش کرده تا با نگاهی خاص به موضوع جنگ و دفاع مقدس بپردازد و تلاش می‌کند در قالب یک اثر کوتاه با ریتمی تند نگاه مورد نظرش را ارائه دهد.
فضاسازی این نمایش با کمک گرفتن از عناصری چون طراحی صحنه، لباس و پروجکشن انجام می‌شود. وسایلی که محل اتفاقات نمایش را شکل می‌دهند در عین سادگی به صورتی قابل قبول در فضای موجود چیده شده‌اند و لباس ها نیز به ساختن احساس مورد نظر تا حدودی کمک می‌کند.
نکته دیگری که بر خلاف نام نمایش به ذهن می‌رسد این است که نمایشنامه فاقد ساختارشکنی در روایت و مضمون و نگاه خاص به مقوله جنگ است. هر چند ظاهرا در این اثر نمایشی سعی شده دنیای یک وجدان معذب و ذهن یک فرمانده جنگ را از منظری روانشناختی تصویر کند، اما نوع و شیوه‌ای که برای روایت داستان انتخاب شده و استفاده تکراری از عناصر و مولفه‌های کلیشه‌ای مرسوم چنین کارهایی نتیجه این تلاش و این اثر نمایشی را آنطور که کارگردان خواستار آن است، تاثیرگذار و ماندنی نمی‌کند. در واقع آنچه به نمایش درمی‌آید رویکردی فاقد نوآوری خاص و خلاق است.
بازی‌های نمایش در صحنه‌هایی که فرمانده و برادرزنش (سهراب و رسول) دیالوگ دارند، از یکدستی و هماهنگی لازم به دور است، ولی در رویارویی‌های فرمانده با همسرش (سهراب و شقایق) یکدستی لازم وجود دارد. سطح بازی دو رزمنده با هم متفاوت است و به همین دلیل بعضا سبب می‌شود ریتم درونی نمایش به اندازه مطلوب و مورد نظر نرسد. این امر در مقابله رودرروی دو شخصیت تاثیر بسزایی دارد و تنش موجود میان آنها را شدت نمی‌بخشد.
در یک نگاه کلی نمایش "امشب دیگر مهره‌های پشتم نی‌لبک می‌زنند" را می‌توان از آن دست آثاری دانست که نسبت به آثار مشابه در ژانر جنگ و دفاع مقدس تا حدودی سعی دارد از عواملی خاص برای جذب مخاطب و تاثیرگذاری بر او بهره بگیرد و تلاش می‌کند نگاه تک‌بعدی و بعضا مصنوعی را از اینگونه نمایش‌ها بزداید، به همین سبب شاید بتوان این نمایش را در به صحنه آوردن "برشی از زندگی یک رزمنده و بازگشت او به عصر حاضر" تا حدودی موفق دانست.
زری اماد، کارگردان نمایش، پیش از این در نمایش‌های "آئین فاطیما"، "آنتیگونه"، "وصیت‌نامه خانم سارا"، "پنبه‌دوز شهر"، "دار و دلدار"، "یک خونه از بهشت"، "زن پارسا"، "ارباب پاکروان" و "سفر به مغرب" به عنوان بازیگر حضور داشته است.
عوامل نمایش "امشب دیگر مهره‌های پشتم نی‌لبک می‌زنند" که توسط گروه "ناوک" اجرا شد عبارتند از حمیدرضا نعیمی دستیار کارگردان، سیروس همتی دستیار کارگردان، ترانه کوهستانی منشی صحنه، لیلا اماد مدیر صحنه، خسرو شهراز، زری اماد و مسعود رحیم‌پرور بازیگر.
خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر : تالار نو مجموعه تئاتر شهر در سومین روز برگزاری بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر شهر میزبان نمایش "امشب دیگر مهره‌های پشتم نی‌لبک می‌زنند" به کارگردانی زری اماد و نویسندگی حمیدرضا آذرنگ بود.
کد خبر 433695
نظر شما