خبرگزاری مهر _ گروه جامعه: بارها وزارت میراث فرهنگی و متولیان گردشگری از تشدید نظارت‌ها بر تأسیسات گردشگری خبر داده و گفته‌اند که نظارت‌ها در دوران کرونا بر روی تأسیسات گردشگری به خصوص اقامتگاه‌ها شدیدتر شده است.
منتها کافی است حتی به عنوان یک مسافر، بررسی کوتاهی از چند اقامتگاه کم ستاره یا مهمان‌پذیر انجام شود، در آن صورت مشخص می‌شود که کمترین نظارت روی آنها شده و این اقامتگاه‌ها در بدترین وضعیت بهداشتی ممکن، پر از مسافر هستند!
وزارت میراث فرهنگی قصد دارد تا صنعت گردشگری پس از یک سال دوباره رونق گیرد اما بررسی‌ها و نظارت‌های کارشناسان آن از تأسیسات گردشگری کافی نیست و گاهی درست انجام نمی‌گیرد در این میان وزارت بهداشت نیز کمترین توجه را به این اماکن دارد. به نحوی که برخی از کارکنان این اقامتگاه‌ها اعلام می‌کنند: مدتهاست بازرس از بهداشت به آنها سر نزده است!
مهمانپذیرهای خیابان‌های ناصر خسرو، پامنار و محله بازار تهران همیشه بیشترین مسافرها را می‌پذیرفتند حتی در دورانی که خیلی‌ها نمی‌توانستند اقامتگاهشان را باز کنند، آنها مسافران را در اتاق‌ها اقامت می‌دادند.
هنوز هم این مسافرخانه‌ها یا هتل‌های یک ستاره در این محدوده فعالیت می‌کنند بدون اینکه تفاوتی در خدمات دهی آنها، در زمان قبل و حین شیوع ویروس کرونا وجود داشته باشد. البته یک تفاوت عمده وجود دارد و آن هم بالا رفتن نرخ اتاق‌ها است!
بوی تعفن فاضلاب در اتاق‌ها می‌پیچد
عمده مهمانپذیرهای خیابان ناصرخسرو در کنار هم قرار دارند هر یک، طبقه‌ای از ساختمان را گرفته‌اند. ساخت و ساز در این مهمان‌پذیرها به گونه‌ای است که تنها یک فرد می‌تواند در میان اتاق‌ها تردد داشته باشد و اگر نه از همه فضای آن یک طبقه برای ایجاد اتاق استفاده شده است. برخی از اتاق‌های مهمان‌پذیرها در راهروی بین دو لاین ایجاد شده‌اند. خیلی از آنها پنجره‌ای رو به راهرو، حیاط پشتی یا خیابان ندارند. اتاق کوچک، کم نور و بدون تهویه مناسب. خیلی از آنها یک لابی کوچک ایجاد کرده‌اند و برخی به همان لابی، کاربری رستوران نیز داده‌اند.
۱۲۰ هزار تومان برای یک شب اقامت در این اتاق!
شست و شوی ملحفه، پتو و تشک به ندرت انجام می‌گیرد چون برای صاحب مهمان‌پذیر هزینه بر است. بررسی میدانی خبرنگار مهر حاکی است؛ داخل اتاق یکی از این اقامتگاه‌ها پتوی انداخته شده روی تخت نم دار بود. متصدی مهمان‌پذیر دلیل را نبود فضا برای خشک شدن پتوها روی پشت بام دانست و گفت: مطمئن باشید خیلی زود خشک می‌شود کافی است چند ساعتی پنجره اتاق باز باشد!
لابی مهمان‌پذیر!
غیر از این، تصاویر تهیه شده از اتاق‌ها نشان می‌دهد کمترین نظارتی روی بهداشت این تأسیسات اقامتی انجام می‌گیرد. کافی است به مهمان پذیری که در یکی از کوچه‌های بن بست منتهی به بازار تهران می‌شود سری بزنید. یکی از اتاق‌ها را به عنوان نمونه بازدید کنید. خواهید فهمید سطل زباله و دمپایی سفید رنگ اتاق، رنگ سیاه به خود گرفته است.
برخی از هتل‌های یک ستاره فقط برای لابی هزینه کرده‌اند نه اتاق‌ها
پرده اتاق چرکین و قفل اتاق به درستی بسته نمی‌شود اما همین مسافرخانه، شبی صد هزار تومان از مسافر بابت یک شب، هزینه می‌گیرند ضمن اینکه سرویس بهداشتی و حمام با سایر مسافران مشترک است.
در برخی از طبقات این مسافرخانه‌های در هم تنیده، وسایل انبار مغازه داران در راهروهای ساختمان تجاری گذاشته شده و نشان می‌دهد سالهاست وضعیت به همین صورت است.
پتوی نم دار روی تخت!
صدای دریل و کلنگ بنا درست در ساعت استراحت، مزاحم مسافران مهمان‌پذیرها است. منتها این مسافرخانه‌ها، بیشتر پذیرای قشر کم درآمد جامعه هستند و به همین دلیل امکان اقامت در مکان‌های بهداشتی‌تر و مناسب‌تر را ندارند اما برای این قشر از افراد نیز مسائل اولیه بهداشتی رعایت نمی‌شود. این نظارت‌ها بر عهده وزارت میراث فرهنگی و یا وزارت بهداشت هم که باشد، آنقدر ضعیف است که هیچکدام کمترین رعایتی نمی‌کنند.
جدا از عدم بهداشت در این مسافرخانه‌ها، هزینه‌ای که از مسافران گرفته می‌شود نیز قابل تأمل است. هزینه یک شب اقامت در یکی از همین مسافرخانه‌ها از صد هزار تومان برای یک نفر کمتر نیست. بسیاری از آنها که یک دستشویی یا تنها یک روشویی در اتاق دارند شبی ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان از مسافر هزینه دریافت می‌کنند.
راهروی مهمان‌پذیر
حتی اقامتگاه‌های محدوده بازار تهران که عنوان هتل یک ستاره را سردر خود دارند کمتر از ۲۵۰ هزار تومان برای یک شب، اتاقی به مسافر نمی‌دهند. این اتاق‌ها اگر دارای سرویس بهداشتی و حمام باشد، گران‌تر هستند.
سوال اینجاست که بازرسان و کارشناسان وزارت میراث فرهنگی چقدر از این تأسیسات گردشگری بازدید کرده‌اند، آیا تنها بسنده کردن به چند مسافرخانه پر امتیاز در تهران، کافی است تا بتوان گفت که وزارت میراث فرهنگی روی اجرای پروتکل‌های بهداشتی مراکز اقامتی نظارت شدید دارد؟ اگر این شدت یا اصلاً نظارت وجود داشت، چگونه چنین مهمانپذیرهایی اجازه فعالیت پیدا می‌کنند؟
نیم نگاهی به این مهمان‌پذیرها، (در صورتی که جای خالی داشته باشند!) مشخص خواهد کرد تنها چیزی که در آنها رعایت نمی‌شود، استفاده از ماسک، محلول‌های ضد عفونی کننده دست و سطوح و فاصله اجتماعی است و البته هر آنچه که به پروتکل‌های بهداشتی مربوط می‌شود!
طبق دستورالعمل مقابله با کرونا در تأسیسات گردشگری مهر و سجاده نباید در اتاق‌ها باشد
چندی پیش ولی تیموری، معاون گردشگری وزارت میراث فرهنگی گفت: تشدید نظارت بر حسن اجرای پروتکل‌های بهداشتی در تأسیسات گردشگری با هدف اعتمادسازی نزد گردشگران با اعزام ناظران استانی انجام می‌شود. با توجه به ضرورت اعتمادسازی مجدد در میان اذهان عمومی مبنی بر ارائه خدمات ایمن به گردشگران از سوی اجزا و مؤلفه‌های گوناگون زنجیره تأمین خدمات گردشگری، با ارسال پروتکل‌ها و چک لیست‌های نظارتی به کلیه ادارات کل استانی به منظور نظارت دقیق بر اجرای مؤثر پروتکل‌های بهداشتی در تأسیسات گردشگری در دستور کار قرار گرفته است. مبنای این نظارت‌ها، «دستورالعمل سفر هوشمند» یا (سفر همراه با سلامت)، تعیین شده است.
شست و شوی ملحفه‌ها و پتوها بعد از خروج مسافر انجام نمی‌شود
به نظر می‌رسد وزارت میراث فرهنگی که این پروتکل و چک لیست‌ها را به اداره‌های کل میراث فرهنگی می‌فرستد، باید نیم نگاهی نیز به تأسیسات گردشگری شهر تهران داشته باشد و از بازرسی‌های اداره کل میراث فرهنگی استان تهران، گزارش واقعی درخواست کند.
نظر شما