به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر خلیل الرحمن خلیلی پور رودی، دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «اصلاح منسوج سلولزی با استفاده از کراتین بازیافتی الیاف پروتئینی جهت تهیه زخم پوش های زیست فعال» گفت: در حال حاضر بیمارانی که دچار سوختگی هستند، به علت گرانی زخم پوش های وارداتی هنوز در بیمارستان ها از گاز وازلینه برای پانسمان زخم های این بیماران استفاده می شود.
وی با اشاره به معضلات گاز وازلینه گفت: استفاده از گاز وازلینه، به عنوان یک پوشش تنها به کنترل از دست رفتن آب بدن بیمار و جلوگیری از هجوم باکتری ها کمک می کند و تاثیر مهمی در تسریع ترمیم زخم ندارد. حتی به دلیل وجود وازلین محدودیت در اکسیژن رسانی به زخم نیز ایجاد می شود.
خلیلی پوررودی ادامه داد: گاز استریل بدون وازلین هم هنگام تعویض پانسمان موجب ایجاد زخم ثانویه می شود که مناسب نیست. برای همین موضوع نیاز به یک زخم پوش مقرون به صرفه که با فناوری در دسترس و مواد اولیه ارزان و در مقیاس زیاد قابل تهیه باشد به شدت احساس می شود.
این محقق خاطر نشان کرد: با توجه به نتایج به دست آمده، در اکثر شاخص های مورد بررسی زخم پوش سلولزی اصلاح شده از نمونه تجاری نتیجه بهتر یا دست کم مساوی با آن را داشته است. به علاوه بازیافت کراتین از الیاف پروتئینی پر مرغ جهت تهیه یک ماده ارزشمند به نام زخم پوش زیست فعال، ارزش افزوده فراوانی در حد کیمیاگری ایجاد می کند.
وی افزود: استفاده از فناوری شناخته شده pad-dry-cure (پد کردن – خشک کردن و تثبیت حرارتی) در این پژوهش کار تجاری سازی و کاربردی کردن این دانش فنی را تا حد زیادی تسهیل کرده است. به طور کلی اصلاح سطح سلولز و همین طور تولید بیومتریال پایه کراتینی با توجه به ابعاد ناشناخته ای که هنوز وجود دارد می تواند مرزهای دانش در رشته الیاف را ارتقا دهد.
به گزارش مهر، این پروژه نیز نه تنها در مرزهای دانش بوده است بلکه کاملا کاربردی است و محصول تولید شده از مواد اولیه در دسترس و ارزان داخل کشور تهیه شده است.این پروژه توسط دکتر فاطمه داداشیان از دانشکده نساجی و خانم دکتر عاطفه سلوک از دانشکده مهندسی پزشکی در طول مدت سه سال، انجام گرفته است.
نظر شما