به گزارش خبرنگار مهر، نشست هیئت داوران بخش سینمای آسیای جشنواره فیلم فجر شب گذشته در سالن شماره سه سینما فلسطین با حضور سمیح کاپلان‌اوغلو فیلمساز ترک، محمد ملص فیلمساز سوری، لطیف احمدی کارگردان افغان و حمیدرضا مطلق به عنوان مجری برگزار شد.
نشست با سخنان کاپلان‌اوغلو درباره شکل‌گیری سینمای جدید ترکیه آغاز شد. او گفت: اواخر دهه 90 سینمای ترکیه پا به عرصه تازه گذاشت. گروه جدید کارگردانان که از جمله آنان می‌توان به نوری بیلگه جیلان و رها اردم اشاره کرد، در قالب کارگردان مولف ظاهر شدند و علاوه بر کارگردانی، تهیه‌کنندگی و در بعضی موارد فیلمبرداری کارهای خود را نیز انجام دادند.
وی ادامه داد: این فیلم‌ها با سرمایه اندک ساخته می‌شد و اغلب بازیگران آماتور در آن حضور داشتند. این جنس فیلم‌ها سینمای ایران را به یاد ما می‌انداخت و می‌دانستیم تجربه‌ای مشابه در این زمینه در ایران انجام شده است. جسارت این گروه فیلمساز ترک بیش از ترکیه در کشورهای خارجی مورد توجه قرار گرفت.
کاپلان‌اوغلو با اشاره به حضورهای بین‌المللی فیلمسازان ترک گفت: از سال 2000 راه برای حضورهای بین‌المللی این آثار باز شد و فیلم‌های ما در بخش مسابقه جشنواره‌های مختلف همانند کن و برلین پذیرفته شد. در حالی که سینمای جشنواره‌ای ترکیه جان می‌گرفت از سوی دیگر شاهد تولید فیلم‌هایی دیگر در داخل مرزها بودیم که مخاطبان چهار پنج میلیونی دارند.
سپس احمدی درباره وضعیت سینما در افغانستان گفت: سینمای افغانستان هیچگاه برای رشد بستری آرام نداشته است. جنگ‌های 30 ساله در افغانستان آن را دستخوش تغییرات گوناگون کرده است. در 10 سال اخیر نیز بسیاری از مراکز سینمایی بسته شد و تعدادی از سینماگران و بازیگرانمان را از دست دادیم. تا اینکه در هفت سال اخیر این جریان رو به نزول را از صفر آغاز کردیم.
وی ادامه داد: در این میان تعدای از فیلمسازان نیز ظهور یافتند و توانستند آثار خود را در جشنواره‌های بین‌المللی ارائه کنند. تا اینکه با فیلم "اسامه" سینمای افغانستان به گلدن گلوب نیز دست پیدا کرد. در ادامه همین روند بود که تعداد زیادی از جوانان به سمت فیلمسازی گرایش پیدا کردند و جریان جدیدی در فیلمسازی افغانستان به وجود آوردند.
این فیلمساز افغان درباره حضور فیلمسازان سایر کشورها در افغانستان گفت: در این سال‌ها از کشورهای زیادی فیلمسازان راهی افغانستان شدند و در این سرزمین فیلم ساختند. مشکل عمده کارگردانان افغان مسائل مادی است. البته خوشبختانه در این سال‌ها شاهد حضور فیلمسازان زن پشت دوربین بوده‌ایم که اتفاقی بسیار خوشایند برای سینمای افغانستان است.
محمد ملص نیز با اشاره به اینکه سینمایی به عنوان سینمای عرب در سراسر جهان شناخته شده نیست گفت: من بیشتر از آنکه درباره سینمای عرب یا سینمای سوریه بدانم، در مورد سینمای ایران تحقیق و مطالعه کرده‌ام. سینمای یاران امکان اینکه در سطح جهان مطرح شود را دارد، اما سینمای سوریه چنین امکانی ندارد چون ما چیزی به عنوان سینمای عرب نداریم.
وی ادامه داد: 34 سال است در سوریه تلاش می‌کنیم فیلم بسازیم اما مسئله این است که سینمای سوریه در این سال‌ها کوچکترین تغییری نکرده است. واقعیت غم‌انگیزی است که ما تولید چندانی در سینمای سوریه نداریم.
ملص با تاکید بر دولتی بودن سینما در سوریه گفت: وزیر فرهنگ و مسئولان دولتی تولید فیلم را در سوریه تحت کنترل دارند و در 30 سال گذشته سالیانه فقط شاهد تولید یک فیلم بوده‌ایم. دلیل این مسئله را هم دولتی بودن سینما و نبود کمپانی‌های خصوصی برای حمایت از تولیدات می‌دانم.
در ادامه کاپلان‌اوغلو درباره کیفیت فیلم‌های بخش سینمای آسیای جشنواره فیلم فجر گفت: آسیا قاره‌ای بزرگ است و فرهنگ‌های مختلف دارد. بنابراین نمی‌توانم در مورد کلیت سینمای آسیا صحبت کنم. من سینمای ترکیه، ایران و هند را به خوبی می‌شناسم. در حالی که فرهنگ غرب به سوی مرگ می‌رود، می‌توان نور امید را در فیلم‌های ما یافت و این ویژگی سینمای آسیا است.
احمدی نیز درباره جشنواره فیلم فجر و تعریف سینمای آسیا گفت: جشنواره فیلم فجر از جمله جشنواره‌های درجه یک دنیاست که در بخش سینمای آسیای آن نیز فیلم‌های قابل توجه وجود دارند. هر چند معتقدم تعدادی از فیلم‌ها از جمله کارهایی که بیشتر شبیه فیلم تبلیغاتی طبیعت یک کشور است نباید برای نمایش در این بخش پذیرفته می‌شد.
وی ادامه داد: وجود این بخش در جشنواره فیلم فجر اتفاقی خوب است برای سینمای آسیا تا به واسطه آن این سینما جانی تازه بگیرد و توجه به فرهنگ کشورها در آن اهمیتی بالا پیدا کند.
ملص دراین باره گفت: فیلم‌هایی برگرفته از حقیقت در این بخش از جشنواره فیلم فجر پذیرفته شده که مجموعه‌ای خوب و قابل توجه را پیش روی هیئت داوران قرار می‌دهد.
هر سه عضو هیئت داوران با ابراز تمایل برای همکاری سینمای کشورشان با سینمای ایران خواستار تبادل اطلاعات و نظرات فیلمسازان کشورهایشان با سینماگران ایرانی شدند.
در پایان نشست کاپلان‌اوغلو درباره میزان آشنایی خود با سینمای ایران با اشاره به فیلم‌های عباس کیارستمی گفت: کیارستمی از جمله کارگردانان ایرانی است که آثارشان را بسیار می‌پسندم. از زمانی که فیلم‌های کیارستمی را دیدم علاقه و تمایلم به فیلمسازی دوچندان شد و معتقدم آثار کیارستمی به گونه‌ای است که انگیزه فیلمسازی را در کارگردانان به وجود می‌آورد.
او ادامه داد: بهمن قبادی و محسن مخملباف دیگر فیلمسازان ایرانی هستند که فیلم‌هایشان را در ترکیه یا جشنواره‌های مختلف دیده و لذت برده‌ام. اما در مورد فیلم اخیر کیارستمی "شیرین" که در جشنواره ونیز دیدم باید بگویم ساخته شدن چنین فیلمی فقط از فیلمسازی بزرگ چون کیارستمی برمی‌آید. او جسارت زیادی صرف کرده و 90 دقیقه دیدن "شیرین" فوق‌العاده بود.
نظر شما