مجموعه "به کجا چنین شتابان" سنت‌های ایرانی را پاس می‌دارد

آهو خردمند درباره بازی در مجموعه تلویزیونی "به کجا چنین شتابان" به خبرنگار مهر گفت: در ابتدا وقتی فیلمنامه را خواندم، علاقمند به بازی در این مجموعه نبودم، نمی‌خواستم نقش یک مادربزرگ سنتی را بازی ‌کنم، به همین دلیل نپذیرفتم. با اصرار آقای طالبی، کارگردان و تغییر در فیلمنامه نقش ایران را پذیرفتم، آقای طالبی گفت این نقش محوری را برای من نوشته است.

وی در ادامه افزود: در تغییرات فیلمنامه هم ایران زنی معلم شد. در مجموعه "به کجا چنین شتابان" سنت‌های قدیمی خانواده‌ها به نوعی زنده می‌شود و بزرگ خانواده نشان داده شده که همه بچه‌ها به او احترام می‌گذارند و به حرف‌های او گوش می‌دهند. خوشبختانه آقای طالبی هم جزو کارگردانانی است که دست بازیگر را باز می‌گذارد و برای نظر او احترام زیادی قائل است. در مجموع توانستیم با هدایت او یک کار گروهی خوبی انجام دهیم.

آهو خردمند در نمایی از مجموعه "به کجا چنین شتابان"

بازیگر نقش ایران خاطرنشان کرد: در طول کار اگر پیشنهادی درباره نقش ایران داشتم به آقای طالبی می‌گفتم و او هم می‌پذیرفت. به هر حال وقتی نویسنده فیلمنامه را می‌نویسد ذهنیتی درباره نقش دارد و زمانی هم که بازیگر آن را می‌خواند تصور متفاوتی دارد. بنابراین طبیعی است در راستای بهتر شدن نقش پیشنهادهایی ارائه دهد.

خردمند درباره تک بعدی بودن نقش ایران و اینکه سفید مطلق است، توضیح داد: به مرور که قصه جلوتر برود، مخاطب متوجه می‌شود این نقش خیلی هم مثبت نیست و اشتباهاتی هم در طول زندگی‌اش انجام داده است. مثلاً خودش اعتراف می‌کند که پسر بزرگش از دست او در رفته و آن طور باید و شاید مراقب رفتارهای او نبوده است.

وی ادامه داد: حدود شش ماه با پروژه "به کجا چنین شتابان" همکاری کردم و واقعاً لذت‌بخش بود. در واقع روابط صمیمانه‌ و تفاهم میان گروه وجود داشت، حتی برخی مواقع دلم برای فضای آن روزها تنگ می‌شود. در حالی که این مسئله کمتر اتفاق می‌افتد، چرا که ما مرتب برای بازی در پروژه‌های مختلف حضور داریم.

این بازیگر ارزیابی خود را از مجموعه "به کجا چنین شتابان" اینگونه ذکر کرد: وقتی قسمت‌های اول این مجموعه را می‌دیدم، احساس می‌کردم برای مخاطب جا نیفتاده است، اما به مرور زمان و جلو رفتن قصه دیدن مجموعه برای مخاطبان جالب شد. شاید دلیل جا نیفتادن قسمت‌های اولیه این مجموعه تعدد شخصیت‌ها بود که معرفی آنها نیاز به زمان داشت. هر چه از پخش مجموعه می‌گذرد مخاطب بیشتر با آن ارتباط برقرار می‌کند.