به گزارش خبرگزاری مهر، مصطفی رهبر - پژوهشگر طرح یکی از رایج‌ترین راه‌های بررسی میزان پرتوی داده شده به محیط را استفاده از دزیمترهای ترمولومینسانس ذکر کرد و گفت: این آشکارسازها وقتی در معرض پرتو قرار می‌گیرند به حالت برانگیخته در می‌آیند.
وی افزود: در مرحله بعد به میزان معینی دما به ماده داده می‌شود که بر مبنای میزان پرتوی دریافت شده، نور از ماده آزاد ساطع و بر اساس میزان نور، مقدار تابش مشخص می‌شود.
رهبر، کوارتز را ماده اولیه برای ساخت این نوع آشکار سازها ذکر کرد و گفت: به علت در دسترس نبودن کوارتز ما به دنبال ماده‌ای ارزان و در دسترس بودیم که در این پژوهش از شن استفاده شد. برای این کار نمونه‌هایی از سواحل شمالی کشور برداشته و پس از پاکسازی و رساندن به قطر مورد نظر با فرآیندهای گرمایی از آن قرص های سخت تهیه و در انتها پخت قرص‌ها انجام شد.
پژوهشگر طرح پیچیدگی این تحقیق را در تولید قرص از پودر شن ذکر کرد و گفت: از این قرص‌ها می‌توان در پرتوهای گاما برای سترون (استریل) کردن مواد غذایی و پزشکی و نیز بررسی میزان پرتوی دریافت شده توسط بیماران سرطانی استفاده کرد. این قرص‌ها نه فقط ارزان هستند بلکه از هر یک از آن‌ها چند بار می‌توان استفاده کرد.
بر اساس این گزارش آشکارسازهای ساخته شده در این طرح بیشتر برای دوزهای بالا ساخته شده و آزمایش‌های انجام شده نشان دهنده کارکرد مطلوب آن است.
نظر شما