به گزارش خبرگزاری مهر، نشریه "دی سایت" در گزارشی به توضیح وضعیت وخیم جسمی یک کودک 16 ساله در ویتنام با نام "توین" پرداخت و نوشت: وی نمی تواند روی پاهایش بایستد و سرش را به تنهایی نمی تواند بالا بیاورد. از دهان او تنها زمانی که احساساتی می شود کلمه آه بیرون می آید. او مفهوم تصاویر را نمی فهمد.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: سرنوشت توین و حدود 150 هزار کودک عقب مانده دیگر در ویتنام چندین سال قبل از تولد آنها رقم خورد. دقیقا در 11 آگوست پنجاه سال پیش زمانی که آمریکا یک سم گیاهی موسوم به "Agent Orange" را با هواپیماهای خود بر سر مردم این شهر پاشید تا راههای جنگلی را که مخالفانش از آن عبور می کنند برگ زدایی کند. دی اکسین از نوع TCDD که در این سم وجود داشت بسیار مرگبار بوده و تنها 80 گرم از آن در تانکر آب شهر نیویورک می تواند تمام مردم این شهر را نابود کند.
بر اساس گزارشهای پنتاگون بین سالهای 1961 تا 1971 تقریبا 170 کیلوگرم از این سم مهلک در جنگ ویتنام توسط نیروهای آمریکایی به کار برده شد. این سم بر روی حدود 4.8 میلیون ویتنامی به صورت مستقیم و غیر مستقیم تاثیر گذاشت.
نویسنده در ادامه با اشاره به اینکه "توین" از قربانیان نسل دوم این سم مهلک در جنگ ویتنام است نوشت: اکثر قربانیان نسل دوم که از تاثیرات این سم مهلک رنج می برند از عقب افتادگیهایی مشابه آنچه توین از آن رنج می برد عذاب می کشند. مراحل درمان و نگهداری این کودکان عقب افتاده سالانه حدود چهل و چهار میلیون دلار برای این کشور فقیر هزینه دارد.
نویسنده در بخش پایانی این مطلب خاطر نشان کرد که ممکن است مدتها طول بکشد تا تاثیرات این سم برطرف شود و این سم می تواند از راه آب و زمینهای سمی به شیر مادران و مواد غذایی نفوذ کرده و همچنان منجر به تولد کودکان علیل و عقب افتاده در ویتنام شود.
لازم به ذکر است که مداخله نظامی آمریکا در ویتنام به کشته شدن حدود شصت هزار آمریکایی، دویست و پنجاه هزار نظامی و شهروند ویتنام جنوبی و بیش از یک میلیون تن از چریک‌های کمونیست و نظامیان و غیرنظامیان ویتنام شمالی منجر شد و اعتراضات گسترده‌ای را در سطح جهان از جمله در داخل آمریکا به دنبال داشت.
نظر شما