به گزارش گروه دانشگاهي "مهر"، كاربرد پلاستيك ها به دليل خواص ويژه اي كه دارند روز به روز در حال افزايش است . فوم هاي پلاستيكي داراي ساختار سلولي بوده كه تعداد زياد حباب در ماتريس پلاستيكي توزيع شده اند. همانطور كه از نام انواع مختلف فوم ها مشخص است مقاومت پايين دارند و براي صنايع بسته بندي مورد استفاده قرار مي گيرند. فوم هاي ساختاري معمولا به قطعاتي كه اكسترود يا قالب گيري شده و داراي مغزي شبكه اي و پوسته جامد مي باشند، گفته مي شود. پوسته جامد به قطعه قالب گيري شده مقاومت خوبي نشان مي دهد كه يكي از خواص مهم فوم هاي ساختاري است. اين فوم ها داراي نسبت مقاومت به وزن بالايي نسبت به قطعات توپر هستند.
خواص نهايي فوم ها نه تنها تابعي از نوع پلاستيك بوده بلكه به توزيع سلول ها و اندازه آنها بستگي دارد. در توليد فوم به اين روش گاز به داخل سيلندر تزريق شده و با مذاب پليمري مخلوط شده كه در صورت طراحي مناسب به اندازه كافي در آن حل مي شود. پس از آن كه مخلوط پليمري به طرف قالب رانده شده و پس از خروج از قالب، حباب ها توليد شده و رشد پيدا مي كنند. بنابراين امكان توليد فوم با سرعت بالا با استفاده از اين روش فراهم مي شود. فوم هاي سازه اي عمدتا داراي حباب هاي بزرگي بوده و داراي توزيع غيريكنواختي هستند. اين امر به خواص مكانيكي بخصوص مقاومت به ضربه با استاتيكي و ديناميكي آنها خدشه وارد مي كند. به دليل بزرگ بودن حباب امكان توليد قطعات نازك به اين روش امكان پذير نمي باشد.
هدف از اين پروژه بررسي امكان ارتقاي كيفيت فوم پلاستيكي با توجه به ساختار ميكروسلولي آن است. عامل اصلي در توليد فوم ها با ساختار ميكروسلولي ايجاد اختلاط مناسب گاز با پليمر است.
براي پياده سازي اين مفهوم بايستي ابتدا نحوه تزريق گاز كنترل شود و سپس اختلاط مناسب گاز و پليمر توسط سيستم مخلوط كننده تضمين شود. با توجه به اينكه بر خلاف سيستم پيوسته اكستروژن امكان نصب مخلوط كننده هاي استاتيكي وجود نداشت، عمل اختلاط را به طور كامل توسط اصلاح ماردون انجام شد.
بنابراين هدف اصلي از طراحي اين دستگاه ، ماردون تزريق و پياده سازي سيستم توليد فوم در قالب گيري تزريقي بوده است. هم عمل ذوب پليمر كه در دستگاه قالب گيري تزريقي معمولي انجام مي گيرد و هم عمل اختلاط گاز در پليمر پس از ذوب پليمر با اين دستگاه با موفقيت انجام شده است.
نظر شما