کشف یک ستاره نوترونی که مدلهای تئوریک را تائید می کند

به گزارش خبرگزاری مهر، ستارگان نوترونی یا تپ اخترها (پالسارها) به طور مداوم ماده را از فضای پیرامون خود می مکنند و منجر به واکنشهای بسیار خش گرمایی هسته ای می شوند که دانشمندان تاکنون تنها محاسبات تئوریک این انفجارات را انجام داده بودند.

اکنون گروهی از دانشمندان موسسه تکنولوژی ماساچوست با رصد یک پالسار در خوشه کروی "ترزان 5" برای اولین بار توانستند اعتبار مدلهای تئوریکی را که برای این پدیده های خشن به کار می روند تائید کنند.

پالسار باقیمانده یک ابرنواختر است. فیزیکدانان نجوم از این ستارگان نوترونی برای مطالعه رفتار ماده فوق چگال استفاده می کنند.

"فوق چگال" حالتی از ماده است که به فرض اگر خورشید ما به صورت کره ای به قطر چند کیلومتر فشرده شود به وجود می آید.

مدلهای تئوریک پیش بینی می کنند که در ستارگان نوترونی در جریان پدیده ای با عنوان "فرایند بهم پیوستگی"، پلاسمای ستارگان همسایه جدا می شود و با خشونت بسیار بالایی روی سطح پالسار فرود می آید و واکنشهای گذاخت هسته همراه با انفجارات شدید را رقم می زند. در فاز آزادسازی انرژی پالسارها می توان مقادیر بالایی پرتوهای ایکس را از زمین ثبت کرد.

تیم "ام. آی. تی" به منظور دستیابی به نتایجی درباره تائید این تئوری، دوره های اوج پرتوهای ایکس یک منظومه دوتایی از ستارگان را در مرکز راه شیری که بخشی از خوشه کروی ترزان 5 را می سازند اندازه گیری کردند. این پالسها را تلسکوپ مدارگرد RXTE جمع آوری کرده بود.

سپس براساس الگوهای مختلف ثبت شده توانستند نشان دهند که شدت و کاهش پالسهای پرتوهای ایکس حاصل تغییراتی است که در جریان پلاسمایی رخ می دهد.

نتایح این بررسیها حاکی از آن است که درمدت چرخش پالسار، اصطکاک ممکن میان لایه های مختلف می تواند روی میزان اثربخشی گداخت هسته ای اثر بگذارد.

براساس گزارش PhysOrg ، ستاره نوترونی واقع در ترزان 5 در هر ثانیه 11 دور می زند که این به طور مطلوبی با مدل تئوریکی که تاکنون دانشمندان برای ایجاد یک فرایند گرمایی هسته ای ارائه کرده بودند سازگار است.