مقرب ترین انسان در قیامت به پیامبر اسلام (ص) کیست؟

آرزوی هر مومن روشن ضمیری است که در قیامت از نظر جایگاه نزدیک ترین فرد به پیامبر اسلام باشد، پیامبری که دارای مقام محمود و مقام شفاعت و دارای لوای توحید و حمد و از طرف پروردگار مهربان در میان تمام اولین و آخرین، منزلت و مرتبه ای ویژه دارد.

پیامبری که از روی درستی و راستی برای نجات بشریت تا قیامت به عنوان بشیر و نذیر فرستاده شد. پیامبری که دعوت کننده به خدا و چراغ پرفروغ الهی در جامعه انسانی است. پیامبری که جمیع حسنات، کوثر، قرآن و دلایل و بینات و معجزات خاص به او داده شد. پیامبری که از سابقین و بلکه بهترین سابقین و پیروان واقعی اش اصحاب یمین هستند. پیامبری که آیین کامل حق به دست او آشکار شد و انتشار یافت و کعبه به دست او باز شد و بت های آویخته در آن به دست او و به دست امیرالمومنین علیه السلام شکست و سرنگون شد. پیامبری که در دنیا آقای فرزندان آدم و در آخرت زینت قیامت است. پیامبری که روزی چند بار در اذان و در تشهد نماز نامش همراه با نما خدا برده می شود و هیچ کافری جز با شهادت به وحدانیت حق و رسالت او از عرصه کفر به فضای ایمان در نمی آید.

پیامبری که در قرآن به رافت و رحمت ستوده شده است. پیامبری که افضل و اشرف و اعز و اکرم و احکم و اعبد و اطهر و اقوم و اشجع و احلم و اکمل و خلاصه برترین آفریده خدای مهربان در همه شئون است.

چنین پیامبر با عظمتی، مومن را راهنمایی می کند که اگر علاقه دارد در قیامت از نظر جایگاه از نزدیک ترین افراد به من باشد باید اخلاقش نیکوترین اخلاق باشد. نزدیک ترین شما به من از نظر جایگاه در قیامت نیکوترینان از جهت اخلاق و بهترینان نسبت به خانواده اش می باشد.

در روایتی دیگر فرموده است: نزدیک ترین شما به من در قیامت راستگوترینتان در گفتار و ادارکننده ترینتان نسبت به امانت و نیکوترینتان از نظر اخلاق است.

بزرگترین معلم اخلاق

پیامبر اسلام که مبلغ دین در میان مردم بود علاوه بر اینکه عشق شدیدی به حسنات و مکارم داشت و از زشتی های اخلاقی بسیار بسیار متنفر بود، عملا به همه حسنات و مکارم اخلاقی آراسته بود و آراستگی اش به ارزش های اخلاقی سبب دین دار شدن مردم و تا اندازه ای آراسته شدنشان به حسنات و ارزش های عملی بود. او چنان شیفته مکارم و ارزش های اخلاقی بود که پیوسته از خدای مهربان می خواست او را به آداب نیکو و محاسن اخلاق آراسته کند. و همیشه این دعا به زبان مبارکش با حال تضرع و زاری جاری بود خدایا اخلاقم را نیکو گردان. خدایا مرا از ارزش های اخلاقی برکنار بدار. حسنات اخلاقی او و پاکی اش از زشتی های اخلاق در حدی بود که از اخلاق او تعبیر شد به این که خلق و خویش قرآن است؛ "کان خلق رسول الله القرآن"، اخلاق پیامبر خدا قرآن بود.

خدای بزرگ در قرآن مجید اجرای عدالت را در همه امور و احسان به همگان و پرداخت مال به خویشان و صبر در برابر حوادث و استقامت ورزی در وظایف و عفو و گذشت و چشم پوشی از جاهلان و صله رحم و رفق مدار و رافت و رحمت به دیگران را از او خواست و او هم با همه وجود خواسته های پروردگارش را عملی کرد تا جایی که خدا از اخلاقش به عنوان اخلاق عظیم یاد کرد. او با قلب مهربان و زبان نرم و ملکوتی و رفق و نرمی و مدارایش در حالی که خود آراسته به همه مکارم اخلاقی و فضایل معنوی و حسنات نفسی بود در طول بیست و سه سالی که در میان مردم پیامبر بود بی وقفه و بدون خستگی بلکه در کمال نشاط و رغبت افراد و خانواده ها و جامعه را به آراسته شدن به مکارم اخلاقی سفارش کرد.

برای حضرت روشن و یقینی بود که امنیت فرد و خانواده و جامعه و ظهور فضای اعتماد و صفا و سلامت و کرامت با مزین بودن مردم به حسنات اخلاقی میسر است. و خلاء حسنات سبب نا امنی و اضطراب و دعوا و نزاع و فساد و تیره بختی و از هم گسستن روابط انسان ها و زن و شوهرها و نهادهای اجتماعی و موجب نابودی و حدت و یکپارچگی امت اسلامی است. او با اینکه به عموم مردم در مسجد و در کوچه و بازار و در اجتماعات و حتی در میدان های جنگ و در مسیر سفرها آراسته شدن به حسنات اخلاقی را سفارش می کرد از این که سفارش خود را در هر مکانی یا حتی در جای خلوتی متوجه یک فرد نماید امتناع نداشت.

رسیدن به عرفان عملی در پرتو حسنات اخلاقی

انتخاب روش  پیامبر اکرم (ص) چه در عمل و چه در گفتار و چه در اخلاق، در حقیقت انتخاب صراط مستقیم و اجرای این حقایق با نیت پاک بندگی خدا و آراسته شدن به عرفا عملی است. عارف واقعی در اسلام جز انسانی که پس از روشن بودن قلبش به نور ایمان آراسته به این حقایق است کسی نیست.

عارفی که شیخ الرئیس ابن سینا در اشارات می گوید: عارف خواستار حق است و فقط شیفته اوست نه چیز دیگر و او را بر همه چیز ترجیح می دهد و از این جهت او را می پرستد زیرا فقط او را شایسته پرستش می داند. چنین انسانی است که قلبش تسلیم خدا و مطیع فرامین خدا و رسول و آراسته به مکارم اخلاقی و فضایل معنوی است.

صدر المتالهین فیلسوف بزرگ اسلامی و عارف نامدار تاکید دارد که مراتب قوه عملیه بر چهار قسم است.

1- تهذیب و پیرایش منش ظاهر با به کار گرفتن قوانین آسمانی قرآن مانند قیام به عبادات و کف نفس که زمینه سازش روزه داری است.

2- پاک کردن درون از عادت های زشت و بد و خلق و خوی ناپسند و پست

3- آرایش نفس و روان با صورت های قدسی

4- فنا و نیستی در ذات خدا با ملاحظه جمال و جلا حضرت رب العالمین.