به گزارش خبرگزاری مهر، مرکز اسناد انقلاب اسلامی در ششمین شماره پرونده «قیام موشکی» بررسی عملکرد راکت و موشک زلزال را مورد بررسی قرار داده است. موشك زلزال یك گزینه ایده آل و عالی برای هدف قرار دادن اهداف پهن شده ای مثل باندهای فرودگاه، جنگنده‌های مستقر روی باند، آشیانه‌های جنگنده‌ها و سنگرها و مواضع دشمن است، موشكی كه سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه از آن به عنوان راكتی كه از لحاظ عملكرد انهدامی و اقتصادی با ۳۶ راكت برابری می‌كند، نام برد.
متخصصان جوان كشورمان و صنعت راكتی و موشكی سپاه كه نوپا و تازه كار بود و چند سالی بیشتر از تاسیسش نگذشته بود، فرصت بهتری داشتند تا فكری به حال دفاع از كشور و تقویت اقتدار موشكی ایران اسلامی در دوران جنگ تحمیلی كنند. این كار با تولید راكت‌هایی آغاز شده بود كه نازعات نام داشت اما نازعات پاسخگوی نیازهای ایران نبود و باید راكتی به روزتر و با توان بالاتر ساخته می‌شد تا بتواند اهداف را با سرجنگی سنگین‌تر و برد بیشتر در عمق عراق هدف قرار دهد.
الگوی ساخت راكت نازعات برای شروع كار خوب بود و متخصصان كشورمان توانستند راكت جدیدی با قابلیت‌های بیشتر به خصوص با افزایش برد نسبت به راكت نازعات، در همان دوران جنگ بسازند. اما این راكت‌ها باید به‌روزرسانی میشدند، لذا بعد از اتمام جنگ، كار به روز رسانی راكت‌هایی كه آن روزها زلزال نامیده می‌شد آغاز شد و متخصصان جوان موشكی سپاه توانستند، راكت‌های زلزال را به‌روز كرده و زلزال‌های جدیدی بسازند. راكت‌ها سامانه‌های هدایت پذیری نیستند لذا كار روی آنها با تكنولوژی زیادی درگیری نیست از این رو زلزال ۱، زلزال ۲ و زلزال ۳ به راحتی توسط صنایع موشكی ایران تولید انبوه شده و تحویل یگان‌های رزمی می‌شوند.
زلزال ۱ با طول ۳۲/۸ متر، برد ۱۲۵ كیلومتر، وزن ۲۹۵۰ كیلویی و خطای زیر ۵ درصد جزو اولین نمونه‌های زلزال به شمار می‌رود.
در به‌روزسانی زلزال ۱ و تولید زلزال ۲، متخصصان كشورمان در ابتدا تلاش كردند كه وزن این راكت را ثابت نگه دارند و برد این راكت را افزایش دهند كه این كار سرانجام با موفقیت انجام شد.
زلزال ۲ با همان وزن زلزال ۱، بردی نزدیك به ۲ برابر داشته و می‌تواند اهداف مختلف را در فاصله ۲۱۰ كیلومتری با خطای زیر ۵ درصد هدف قرار دهد.
اما در زلزال ۳، وزن راكت اندكی افزایش یافت. در تولید این راكت، هدف افزایش برد نبود بلكه باید توان انهدام اهداف افزایش می یافت، بر همین اساس برد راكت زلزال ۳ ثابت و در حدود ۲۰۰ كیلومتر باقی ماند (در شرایط آب و هوایی مناسب) ولی وزن سرجنگی این راكت به ۹۰۰ كیلوگرم افزایش یافت یعنی ۳۰۰ كیلوگرم بیشتر از راكت‌های زلزال ۱ و ۲.
راكت های زلزال همچون برادران قدیمی‌ترشان قابلیت شلیك از لانچرهای متحرك تكی و سه فروندی را دارا هستند.
اما ماجرا به همین جا ختم نشد و سرلشكر محمد علی جعفری فرمانده كل سپاه پاسداران در یك نشست خبری در سال ۹۱ از افزایش برد راكت‌های زلزال به ۳۰۰ كیلومتر و كاهش خطای آنها به زیر ۵۰ متر خبر داد.
او هیچ ویژگی و نكته دیگری درباره این راكت‌ها بیان نكرد ولی همین نكته باعث شد كه مشخص شود تحقیقات روی راكت‌های زلزال برای به‌روزرسانی این راكت همچنان ادامه دارد.
این فرایند ادامه یافت تا اینكه جمهوری اسلامی ایران به فناوری تجهیز راكت‌ها و موشك‌های خود به كلاهك بارشی دست یافت و قرار بر این شد كه نسل جدید راكت‌های زلزال نیز مجهز به كلاهك بارشی شوند.
بر همین اساس راكتی با این فناوری در صنایع موشكی نیروی هوافضای سپاه پاسداران تولید شد كه به آن زلزال بارشی می‌گویند.
این محصول كه حالا دیگر یك راكت معمولی نبوده و تبدیل به یك موشك قدرتمند شده بود، در جریان بازدید امام خامنه‌ای فرماندهی معظم كل قوا از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه در ۲۱ اردیبهشت ماه سال ۹۳، برای نخستین بار رونمایی شد.
این موشك با حمل ۳۰ بمب كوچك كه هر كدام ۱۷ كیلو وزن دارند، یك گزینه ایده‌آل و عالی برای هدف قرار دادن اهداف پهن شدهای مثل باندهای فرودگاه، جنگنده‌های مستقر روی باند، آشیانه‌های جنگنده‌ها و سنگرها و مواضع دشمن است، موشكی كه سردار حاجی زاده فرمانده نیروی هوافضای سپاه از آن راكت به عنوان راكتی كه از لحاظ عملكرد انهدامی و اقتصادی با ۳۶ راكت برابری می‌كند، نام برد.
نظر شما