به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «امپراتوی اندیشه» با عنوان فرعی (تاریخ ایران) نوشته مایکل آکسورتی به تازگی با ترجمه شهربانو صارمی توسط نشر ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است.
نویسنده کتاب معتقد است تاریخ ایران پر از خشونت و حادثه است؛ تاخت و تازها، فاتحان، جنگ‌ها و انقلاب‌ها. دلیلش نیز این است که ایران تاریخی طولانی‌تر از بیشتر کشورها دارد و از بسیاری بزرگ تر است. دین ها، عوامل موثر، جنبش‌های روشنفکری و اندیشه‌ها بسیاری چیزها را در ایران و همچنین خارج از ایران و گوشه و کنار دنیا تغییر داده است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۱۰ به چاپ رسیده است.
مایکل آکسورتی در مقدمه این کتاب اشاره می‌کند که، ایرانیان خود زبانشان را «فارسی» می‌نامند، زیرا ریشه در لهجه ایرانی گویش ایالت فارس دارد. به این زبان اکنون نه فقط در ایران بلکه به صورت گسترده در تاجیکستان و افغانستان (به لهجه دری) نیز سخن گفته می‌شود و تاثیر زیادی روی زبان اردو داشته که در پاکستان و شمال هند به آن زبان صحبت می‌شود. در فصل های اول این کتاب از اصطلاح «ایرانی» برای پوشش دادن اقوام غیرایرانی و زبان قلمروهای وسیع پارت، سغدی ها و مادها نیز استفاده شده است.
مولف کتاب در پیشگفتار می گوید که با این اثر قصد ندارد به رقابت با آثاری چون تاریخ کمبریج ایران یا دایره المعارف ایرانیکا بپردازد، اما تلاش می کند معرفی خلاصه ای از تاریخ ایران برای خواننده عام، ارائه کند. هدف دیگرش نیز از چاپ این کتاب، توضیح برخی تناقض ها و تضادها از منظر تاریخی است.
مطالب کتاب از ابتدای تاریخ ایران آغاز شده و به انقلاب اسلامی ایران ختم می شود. این مطالب در ۷ فصل گردآوری و تدوین شده اند که عنوان شان به ترتیب عبارت است از: «زرتشت، هخامنشیان، یونانیان»، «بیداری ایرانیان: اشکانیان و ساسانیان»، «اسلام و گسترس آن: عرب‌ها، ترک‌ها و مغول‌ها _ چیرگی دوباره ایرانیان بر علوم اسلامی، تصوف و شعر»، «تشیع و صفویه»، «سقوط صفویان، نادرشاه، فترت قرن هجدهم و آغاز حکومت قاجارها»، «بحران در پادشاهی قاجار، انقلاب مشروطیت، و به قدرت رسیدن خاندان پهلوی» و «سلسله پهلوی و انقلاب اسلامی».
در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:
بعضی از مفسران استدلال می‌کنند که آموزه‌ها و نظریات امام جعفر صادق [ع] منعکس کننده دوران آرامش طلبی در تشیع است. این آرامش طلبی با گرایشی که برای فروتنی و تقوای نامتظاهرانه داشت ویژگی یکی از فرقه‌های تشیع در قرون بعد بود (و هنوز هم هست). اما جنبش‌های شیعی دیگری بودند که کاملا در جهت مخالف این الگو عمل می‌کردند، از جمله چندین قیام مهم شیعی در دوران حیات امام جعفر صادق [ع]، مثلا مشارکت مهم شیعیان در قیام ابومسلم که به قدرت گیری خلافت عباسی انجامید.
پس از شهادت امام جعفر صادق [ع] (در سال ۲۰۳ ه.ق) انشعاب دیگری رخ داد. گروهی از شیعیان از موسی پسر امام جعفر صادق [ع] حمایت کردند و عده‌ای اسماعیل پسر دیگر وی را امام هفتم دانستند که موجب شکل گیری شاخه اسماعیلیه یا «هفت امامی» شیعه شد. فرمانروایان فاطمی مصر از پیروان این فرقه بودند. فرقه اسماعیلیه جنبشی بدنام معروف به حشاشین را به وجود آورد، تشکیلاتی اسرارآمیز که اعمال آن را وقایع نویسان غربی به شدت تحریف کرده‌اند. حشاشین در قرن‌های ششم و هفتم ه.ق قدرت خود را در کوه‌های البرز تثبیت کردند و به ویژه درست قبل و بعد از حمله مغول در دهه ۶۱۰ ه. ق اهمیت خاصی داشتند.
این کتاب با ۳۵۰ صفحه، شمارگان هزار و ۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۹۰ هزار ریال منتشر شده است.
نظر شما