به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه تلویزیونی شب روایت سهشنبه شب ۲۶ آذر با موضوع انتخاب پیتر هاندکه بهعنوان برنده جایزه نوبل ادبی امسال از آنتن شبکه چهار سیمای جمهوی اسلامی ایران پخش شد.
در این برنامه مسعود دیانی مجری و سردبیر برنامه با دانیال حقیقی نویسنده و پژوهشگر در خصوص این موضوع به گفتگو نشستند که حقیقی در ابتدا گفت: از سال ۱۹۶۹ یک نوبل اقتصادی به ۵ نوبل دیگر اضافه شد و آن نوبل اقتصادی بود. بانک مرکزی سوئد یک نوبل جدید بهعنوان یادبود اقتصادی بنیانگذاری کرد و آن جایزه نوبل اقتصادی بود. تا چند دوره اول این نوبل به اقتصاددانهای کینزی و سوسیالیست تعلق میگرفت. نوبل ادبیات هم تا سال ۱۹۷۵ به نویسندگان و روشنفکران مستقل اهدا میشد. اما وقتی برای پیشبرد پروژه نئو لیبرالیسم در سطح جهان نوبل اقتصادی را اضافه میکنند، نوبل ادبیات به نوعی مستعمره جایزه نوبل اقتصادی میشود.
وی افزود: بعد از ۱۹۷۵ آن سرمایه فرهنگی که در دل جایزه نوبل ادبیات ذخیره شده بود مستعمره جایزه نوبل اقتصادی میشود که در واقع پیش برنده پروژه جهانی نئولیبرالیسم است. خیلی ساده بگویم وقتی جریان نئولیبرالیسم میخواست وارد یک کشور شود بهمحض ورود تمام میدانهای فرهنگی آنکشور را، بهوسیله همین جوایز فتح میکند.
این نویسنده درباره انتخاب پیتر هاندکه و تضاد آن با فلسفه جایزه نوبل و حواشی آن گفت: پیتر هانتکه نویسنده خوبی است اما در سرتاسر یکی از کتابهایش، یکنوع اسلام هراسی وجود دارد که نویسنده تلاش کرده آن را پنهان کند و این نکتهای است که باعث میشود ما نتوانیم جایزه نوبل را یک جایزه سالم بدانیم. یکی از اشتباهات هاندکه در کتاب سفرنامهاش این است که خیلی آشکار از طرفی که مرتکب نسلکشی شده، حمایت میکند و بازیهای زبانی نابهجایی به کار میبرد که باعث شعلهورتر شدن خصومتهایی میشود که آنجا اتفاق میافتد. او بهنوعی خودش را صدای صربها میداند و باعث نفرت پراکنیهای زیادی میشود.
حقیقی درباره درخواست مردم برای پس گرفتن نوبل از پیتر هاندکه گفت: همین حالا در سایت change .org یک درخواست هست که بیش از ۶۰ هزار نفر این درخواست را امضا کردند تا نوبل را از پیتر هاندکه پس بگیرند. موارد زیادی هم هست که درونمایه آثار انتخابشده با جایزه متناسب نیست ولی بعضیها با گرفتن جایزه، گویی مدیون این جایزه میشوند و در مسیر جریان جایزه قرار میگیرند.
وی درباره اینامکان که آیا ممکن است یک ایرانی برنده جایزه نوبل شود، گفت: اگر بگوییم نئو لیبرالیسم مرده است، این شانس را نداریم. اما اگر میدانهایی و یا فضاهایی در ایران باز شود برای آنکه اینجریانها حضور پیدا کنند، این احتمال وجود دارد که جایزه نوبل به نویسندگان ما هم برسد.
حقیقی در پایان گفت: نویسندههایی که نوبل میگیرند، لزوماً نویسندههای خوبی نیستند. اتفاقاً نویسندههای خوبی در آمریکا داشتهایم که موفق به دریافت نوبل نشدند.
نظر شما