توسعه دوچرخه سواری در شهرهای شیب دار میسر است

به گزارش خبرنگارمهر، تو پوگرافی یکی از چالشهای اصلی دراستفاده از دوچرخه در برخی از شهرهای جهان از جمله کلانشهر تهران است. اختلاف ارتفاع بین قسمتهای مختلف شهر باعث پدید آمدن شیبی هرچند نسبی در بعضی قسمتها می شود که حرکت دوچرخه سواران را در خلاف جهت شیب مشکل می سازد. از طرف یگر استفاده از شیب در بسیاری موارد می تواند فرد دوچرخه سوار را بدون حتی رکاب زدن به مقصد خود برساند به شرطی که طراحی دقیق و هوشمندانه ای در سیستم دوچرخه و مدیریت این وسیله حمل و نقل پاک صورت گیرد.

با مهندس پدرام سعیدی زند، کارشناس گروه پژوهشی حمل و نقل مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران درباره استفاده از دوچرخه در شهرهای دارای شیب دنیا و همچنین راهکارهای استفاده از دوچرخه در شرایط توپوگرافی تهران گفتگو کرده ایم که در پی می آید.

خبرگزاری مهر- سرویس اجتماعی: یکی از موضوعاتی که در مبحث استفاده از دوچرخه در حمل و نقل عمومی مطرح می شود، مسیر دوچرخه و در حقیقت شیب شهرها است. این شیب در شرایط توپوگرافی تا چه اندازه می تواند در دوچرخه سواری موثر باشد.

- سعیدی زند: استفاده از دوچرخه در شهرهای دارای شیب به هیچ وجه منتفی نیست. علاوه بر اینکه سرازیری در بسیاری از مسیرها یک امتیاز محسوب می شود و قادر است دوچرخه سوار را با سرعت بیشتر و صرف انرژی کمتر در این مسیرها به حرکت در آورد، برای حرکت در جهت سربالایی نیز روشهایی وجود دارد. یکی از این روشها نیز ابتکاری است که در شهر "لاسانه" در کشور سوییس مورد استفاده قرار گرفته و بالابرهای خاصی دو انتهای امتداد شیب را به هم متصل کرده و استفاده از دوچرخه را در مسیر سربالایی تا حدود بسیار زیادی آسان کرده است.

* نمونه هایی از تجارب موفق در دنیا در زمینه استفاده از دوچرخه در مسیرهای شیبدار را بیان کنید.

- اگرچه یکی از دلایل رواج دوچرخه سواری در کشوری مانند هلند به عنوان یک نمونه موفق در جهان، هموار بودن زمین و سهولت دوچرخه سواری در زمین صاف است. اما تجارب جالب توجه و موفق هم در استفاده از دوچرخه در شهرهای شیب دار در سطح جهان وجود دارد. اصولا وجود شیبهای تند برای دوچرخه سواری به ویژه برای بانوان هراس آور اس ، با این وجود استفاده از فن آوریهای جدید مانند دوچرخه سبک، دنده و باطری تا حد زیادی از اهمیت شیب به عنوان عامل بازدارنده کاسته است و استفاده از دوچرخه را در مسیر سربالایی هم تا حدود بسیار زیادی آسان کرده است. علاوه بر این می توان در مناطق ناهموار با مسیریابی صحیح و پیش بینی تسهیلات لازم از اثرات منفی شیب کاست.

برای نمونه در بین شهرهای بزرگ دنیا می توان از شهر سانفرانسیسکوی آمریکا نام برد که به رغم فراز و نشیب زیاد دوچرخه سواری توسعه خوبی پیدا کرده است. همچنین ونکوور هم می تواند به عنوان الگوی توسعه دوچرخه شهری مورد توجه قرار گیرد. از سال 1988 مدیریت شهری ونکوور توسعه دوچرخه سواری را به عنوان استراتژی مهم برای کاهش ترافیک و حمایت از مود حمل و نقلی پاک، سبز و سالم و در راستای توسعه پایدار در نظر گرفت. در سال 1999 طرح اجرایی توسعه دوچرخه سواری در ونکوور منتشر شد و در پایان سال 2009 نیز 400 کیلومتر مسیر دوچرخه در ونکوور ساخته شد. لذا اقداماتی از قبیل ایجاد پارکینگ دوچرخه، نصب علائم ویژه دو چرخه جهت تسهیل دوچرخه سواری مورد توجه قرار گرفت.

* پیشنهادتان برای تهران چیست.

- البته راهکارهایی نیز برای استفاده راحت و مطلوب تر از دوچرخه در شرایط توپوگرافی نه چندان مطلوب مانند برخی از قسمتهای شهر تهران پیشنهاد شده است. توسعه دوچرخه در مناطق پرشیب مانند شمال تهران یا مسیرهای جنوبی - شمالی آن مستلزم یک برنامه ویژه است. در این برنامه می بایست تمامی تسهیلات لازم برای راحتی دوچرخه سوار در سربالایی از جمله امکان استفاده ترکیبی از دوچرخه با خودرو و حمل و نقل عمومی به کارگرفته شوند، به طوریکه از دوچرخه همگانی در جهت سرپایینی و در جهت سربالایی از سایر وسایل حمل و نقل همگانی استفاده شود. از سوی دیگر استفاده از دوچرخه برقی، دنده ای، دوچرخه سبک ، ایجاد پارکینگ در محل مناسب برای تعویض وسیله در سربالایی و حمل دوچرخه در وسایل نقلیه عمومی، چاپ نقشه مسیرهای مناسب دوچرخه سواری، ایجاد شیار در امتداد پله ها و... سایر راهکارهای موثر هستند.