سفر هشت روزه گروه خبرنگاران کشورهای همسایه افغانستان با هدف آشنایی با اقدامات انجام شده در این کشور و نیز پوشش اخبار کنفرانس بین المللی بن از روز سی ام نوامبر (نهم آذرماه) آغاز شد. در این برنامه چند منظوره که از سوی موسسه فرهنگی گوته آلمان ترتیب داده شده بود 10 خبرنگار از کشورهای پاکستان، قزاستان، افغانستان و ایران حضور داشتند و من نیز به عنوان خبرنگار مهر تنها نماینده ایران جزو این خبرنگاران بودم.
مسیر پرواز من از فرودگاه امام خمینی (ره) تهران به فرودگاه آتاترک استانبول و از آنجا به فرودگان تگل در برلین بود، جایی که یکی از راهنماهای گروه منتظر بردن من به هتل بود. حدود ظهر روز چهارشنبه در هتل محل اقامتمان در منطقه ای که سابقا جزو برلین غربی بود با دوستان افغان، پاکستانی و قزاق آشنا شدم، همگی جزو خبرنگاران حرفه ای و جزو مدیران ارشد رسانه های خود بودند.
برنامه های نخستین روز سفر در شهر برلین دیدار با نمایندگان پارلمان آلمان (بوندستاگ) و بازدید از استودیو شبکه تلویزیونی ZDF بود. تا آغاز برنامه ها یک ساعتی وقت داشتیم به همین دلیل گروه خبرنگاران به همراه سه راهنمای آلمانی، انگلیسی و روسی زبان (دوست قزاق ما تنها به روسی تکلم می کرد) برای تماشای بخشی از مناطق دیدنی برلین به راه افتاد.
دیوار 155 کیلومتری برلین که به دور برلین غربی کشیده شد و برای 28 سال نماد جدایی دو آلمان بود
نکته جالب برلین حضور نامرئی دیوار برلین و سایه خاطرات دو تکه شدن این شهر پس از جنگ جهانی دوم بود که با گذشت دو دهه از فروریختن دیوار جدا کننده این دو بخش، همچنان احساس می شد. به خیابانی رفتیم که سابقا مرز بین دو برلین بود و در جایی از آن پست بازرسی برای کسانی که قصد رفتن از بخش غربی برلین به قسمت شرقی را داشتند ایجاد شده بود. به گفته راهنما در آن سالها از ورود ساکنان بخش شرقی به غرب برلین جلوگیری می شد، اما بالعکس آن آزاد بود.
برج رادیو تلویزیونی برلین که در پشت برج کلیسایی در مرکز شهر خودنمایی می کند
در این منطقه برج رادیو-تلویزیونی برلین نیز که شبیه برج مشابه مسکو بود و به عنوان یکی از نمادهای این شهر شناخته می شود خودنمایی می کرد. بعد به قسمتی از برلین رفتیم که مرکز موزه ها و پر از ساختمانهای قدیمی و مجلل بود، منطقه وسیعی که در کنار رودخانه "اشپره" قرار داشت . نکته جالب این ساختمانها وجود آثار سوختگی و تخریبهای جزئی بر اثر برخورد گلوله ها، به جا مانده از جنگ جهانی بود.
دروازه براندنبورگ نماد اتحاد دو آلمان
کلیسای جامع شهر، بنای یادبود قربانیان جنگ، دانشگاه هومبولت، خیابان معروف "زیر درختان لیندن"، میدان ژاندارم با دو کلیسای هم شکل به نامهای کلیسای آلمانی و فرانسوی، دروازه براندنبورگ، ساختمان مجللی که سابقا سفارت آمریکا بود و گورستانی که گفته می شد مربوط به قربانیان هلوکاست است، جاهایی بود که در این فرصت کم از آنها بازدید کرده و در مورد برخی هم فقط به تماشا از داخل خودرو اکتفا کردیم.
"کتابخانه خالی" یادبود واقعه کتابسوزی در دانشگاه هومبولت به دستور هیتلر
در این میان دو مورد توجه ما خبرنگاران خارجی را به خود جلب کرد، یکی قسمتی از منطقه مرزی دو برلین که در آنجا تصاویر و نقشه های مربوط به دیوار بلند برلین و سنگ یادبود این دیوار به نمایش گذاشته شده بود و دیگری کتابخانه ای خالی در زیر زمین با سقفی شیشه ای واقع در محوطه مقابل ساختمان دانشگاه هومبولت بود که در محل سوزانده شدن کتابهای این دانشگاه به دستور هیتلر، بنا شده بود.
یادبود قربانیان جنگ جهانی دوم (دسته گلها از طرف مقامات و شخصیتهای آلمانی اهدا شده است)
به محلی از شهر رفتیم که ساختمانهای دولتی از جمله بوندستاگ قرار داشت. محل ملاقات ما با نمایندگان ساختمانی در خیابان پشت پارلمان بود، پس از هماهنگی وارد شدیم و به سالنی در آخرین طبقه ساختمان رفتیم. از آنجا می شد برج شیشه ای بوندستاگ را دید. در آنجا با رئیس گروه دوستی پارلمانی آلمان با کشورهای منطقه جنوب آسیا و دو نفر دیگر از همکاران وی دیدار و در مورد مسائل افغانستان، موضوعات کنفرانس بن و نیز توقعات و انتظارات از آن بحث و گفتگو کردیم. یکی دو نفر از نمایندگانی هم که دعوت شده بودند، بدلیل مشغله کاری در جلسه حاضر نشدند.
دیدار با نمایندگان پارلمان (در پس زمینه برج شیشه ای بوندستاگ دیده می شود)
در این نشست موضوع شرکت نکردن پاکستان در کنفرانس که گفته می شد در اعتراض به حمله ناتو است، از جمله موضوعاتی بود که مورد اشاره قرار گرفت. در میان ما خبرنگاران افغان طبعا به دلیل موضوعیت کشورشان در این نشست، سوالات بیشتری را مطرح کرده و مسائلی را در مورد پاکستان بیان کردند که این امر توضیح دوستان پاکستانی را به دنبال داشت و به طولانی شدن بحث انجامید. حتی اینجا در بحث بین خبرنگاران دو کشور هم می شد وجود موارد اختلاف، دلخوری و نگرانی دو کشور افغانستان و پاکستان را فهمید.
من هم سوالی را در مورد نقش ایران در حل مشکلات افغانستان مطرح کردم که یکی از نمایندگان حاضر در جلسه به آن پاسخ داد. او نقش ایران را در این مورد مهم دانست و با اشاره به امنیت موجود در مرزهای این کشور با افغانستان تاکید کرد که نگرانی از جانب این مرزها وجود ندارد و به همین دلیل بیشتر مشکلات افغانستان از مرزهای آن با پاکستان است که به محلی برای فعالیت و حمایت طالبان از شبه نظامیان تبدیل شده است.
استودیو شبکه تلویزیونی ZDF در برلین
بازدید از استودیو شبکه تلویزیونی ZDF برنامه بعدی ما بود. ساختمان این شبکه زیاد از جایی که بودیم دور نبود، پیاده به راه افتادیم و چند دقیقه بعد وارد آن شدیم. اثری از نگهبان و مامور در مقابل ساختمان دیده نمی شد. همینطور که وارد می شدی از دور محل یکی از استودیوها، نورافکنهای سقفی و دکورها قابل رویت بود. چند دقیقه بعد مسئول استودیو به استقبال ما آمد و پس از معارفه به توضیح در مورد فعالیت و اهداف و برنامه ای این شبکه پرداخت.
مقر اصلی دومین شبکه تلویزیونی دولتی آلمان (ZDF) در شهر ماینتز مرکز ایالت راینلند قرار دارد. این شبکه به همراه دیگر شبکه دولتی آلمان ARD و نیز رادیو آلمان عمده برنامه های عمومی را در این کشور پخش کرده و یکی از بزرگترین شبکه های تلویزیونی اتحادیه اروپا به شمار می رود. اما برنامه اصلی ما دیدار با مسئولان اخبار سیاسی این شبکه بود و در این دیدار هم موضوع افغانستان و نقش پاکستان به بحث داغ خبرنگاران و مسئولان ZDF تبدیل شد.
یادبود دیوار برلین 1989-1961
به این ترتیب روز اول ورود ما به آلمان به پایان رسید. دیگر شب شده بود و راهنماها برای خوردن شام ما را به یک رستوران بردند. خوشبختانه از آنجا که همه گروه ما مسلمان بودند و همگی حساسیتهای مشترک داشتیم، نگرانی از نظر انتخاب غذا و دیگر مسائل وجود نداشت. پس از صرف شام با خودرو به هتل بازگردانده شدیم. قرار شد صبح روز بعد با چمدانهایمان در لابی هتل منتظر راهنماها باشیم، شهر بن محل برگزاری کنفرانس بین المللی افغانستان مقصد بعدی ما بود.
نظر شما