۶۵محوطه باستانی در مینو دشت شناسایی شد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، الهام وثوق بابایی سرپرست میدانی هیات بررسی و شناسایی محوطه های باستانی حوزه رودخانه چهل چای- مینودشت، گلستان با اعلام این خبر گفت : هیات از دوم مهر ماه در مینودشت آغاز به کار کردو موفق شد پس از گذشت ۱۵ روز ، حدود ۶۵ محوطه باستانی را شناسایی کند .

این باستان شناس با اشاره به اینکه به دلیل شرایط سخت مناطق کوهستانی، شناسایی محوطه ها در این مناطق به کندی پیش می رود افزود : درعملیات شناسایی، همچنین بررسی های پیشین بازنگری شد و محوطه های بیشتری در تنگه نرم آب شناسایی و ثبت شد.

او گفت :محدوده مورد مطالعه در این پژوهش، حوزه رودخانه چهل چای در شهرستان مینودشت را در برمی گیرد؛ این شهرستان با مرکزیت شهر مینودشت در شرق استان گلستان واقع شده و از شمال به گالیکش، از غرب به گنبدکاووس، از جنوب به آزاد شهر و از شرق به شاهرود ( استان سمنان) محدود می شود.

به گفته وی یکی از مهم ترین رودهای استان گلستان، رودخانه چهل چای است که با طول ۶۵ کیلومتر از کوه خواجه قنبر ( یکی از مرتفع ترین کوه های بخش شرقی البرز) سرچشمه می گیرد و پس از گذر از تنگه چهل چای و عبور از جنوب شهر مینودشت با رودخانه دیگری به نام نرم آب ترکیب شده و به سمت غرب و گنبد کاووس سرازیر می شود و در قسمت جنوبی شهر گنبد به گرگان رود می پیوندد.

وی در ادامه به معرفی برخی از محوطه های شناسایی شده دراین بررسی ها از جمله مین تپه ، تپه املاک عباس آباد ، قلعه چه روستای باقر آباد ، تپه امامزاده قلعه قافه و محوطه سنگ کلان پرداخت و گفت :یکی از مهم ترین روستاهای مینودشت که در بخش دشت قرار گرفته است، روستای قلمی است.

او روستای قلمی را با داشتن ۷محوطه باستانی یکی از مهمترین روستاهای این شهرستان خواندو افزود: در میان محوطه های ثبت شده، مین تپه با ۲۰ متر ارتفاع، یکی از بلندترین محوطه های دشت است .

وثوق بابایی افزود: این محوطه ، از یک تپه اصلی با فرم نامنظم ، با حدود ۴۲۰ متر طول ، ۲۰۰ متر عرض ، با شیبی تند و چندین تپه اقماری با ارتفاع کمتر تشکیل شده است که با توجه به ارتفاع و اشراف مین تپه بر تپه های اقماری می توان آنرا یک استقرار مرکزی در دوره تاریخی محسوب کرد مواد فرهنگی جمع آوری شده از سطح تپه، سفالینه های خاکستری در فرم ظروف سه پایه و سفالهای قرمز در فرم خمره و سفالهای ظریف با لبه برگشته را شامل می شود.

وثوق بابایی افزود : با توجه به مطالعه داده های فرهنگی گزارش های پیشین قدمت محوطه را به هزاره اول و دوره تاریخی می داند، اما با توجه به پیدا شدن سفالهای منقوش و همچنین ابزار سنگی از محوطه، قدمت این محوطه به دوره پیش از تاریخ و حداقل هزاره پنجم قبل از میلاد می رسد.

وی گفت : مواد فرهنگی و تاریخی بدست آمده در بررسی، بیشتر در قسمت شخم خورده بدست آمد که شامل سفال های قرمز دوره تاریخی و سفال های منقوش با نقش سیاه بر زمینه قرمز متعلق به دوره پیش از تاریخ بوده که این محوطه را جزو مهم ترین تپه های پیش از تاریخ منطقه بدل کرده است.

به گفته وی بررسی و شناسایی محوطه های باستانی شهرستان مینودشت در سال ۱۳۸۴ توسط محمد مهدی برهانی انجام گرفت که در آن زمان گالیکش بخشی از شهرستان مینودشت محسوب می شد.

او افزود :درقالب این پروژه در مجموع ۸۶ محوطه تاریخی شناسایی شد که از این تعداد ۴۳ محوطه باستانی در شهرستان مینودشت و دهستان چهل چای قرار داشت.

این باستان شناس با اشاره به اینکه در این بررسی مناطق کوهستانی شهرستان مینودشت مسکوت باقی ماند اظهار داشت : در سال ۱۳۸۸ به دلیل ساخت سد بر روی رودخانه نرم آب، شناسایی محوطه های باستانی که در مسیر رودخانه نرم آب قرار داشتند،صورت گرفت.

به گفته وی در این بررسی ها حدود ۳۲ محوطه باستانی دیگر توسط حصار نوی در دره رودخانه نرم آب و برخی محوطه های دیگر در مینو دشت که در گزارش پیشین به آنها اشاره نشده بود، مورد شناسایی و بررسی قرار گرفت .