توجه افراطی به تک فرزندان عامل رشد کودکانی وابسته

حمید فرزادی روانشناس بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در رابطه با پیامدها و معایب تک فرزندی و تاثیر آن بر زندگی فرد گفت: فرزندآوری یکی از مهم‌ترین اهداف تشکیل خانواده محسوب می‌شود که در اقوام و شرایط اجتماعی مختلف متفاوت است.

فرزادی با بیان اینکه خانواده‌های تک فرزند خانواده‌هایی کمال‌گرا خواهند بود تصریح کرد: حساسیت و توجه افراطی این خانواده‌ها به فرزندان موجب پرورش فرزندانی وابسته خواهد شد.

وی با بیان اینکه حمایت افراطی از فرزند باعث خودرای و خود محور شدن فرد می‌شود، عنوان کرد: به‌دلیل عملی شدن تمامی خواسته‌ها و نیازهای کودکان تک فرزند در خانواده، آن‌ها افرادی خودرای بار خواهند آمد.

این روانشناس با بیان اینکه افراد تک فرزند در قبال استرس‌ها و شکست‌های جامعه شکننده‌تر هستند، تاکید کرد: توصیه علم روانشناسی به خانواده‌های تک فرزند، آموزش مهارت نه گفتن و نه شنیدن به کودکان است.

فرزادی با بیان اینکه تمامی شرایط و امکانات رفاهی لازم برای کودکان تک فرزند در خانواده فراهم است، عنوان کرد: همین امر موجب عادت فرد به فراهم بودن همه شرایط مطلوب در زندگی شده و درصورت مواجه شدن با مشکلات فرد با آسیب‌پذیری عاطفی و شکنندگی روبرو خواهد شد.

وی اظهار کرد: به‌علاوه میزان تحمل و سازگاری کودکان تک فرزند با موقعیت‌های مختلف زندگی بسیار کم‌تر از کودکان و افراد دیگر است.

این روانشناس بابیان اینکه کودکان در خانواده‌های بدون فرزند در مواجهه با مهارت‌های اجتماعی آسیب‌پذیرند، تصریح کرد: در این دسته از خانواده‌ها به‌دلیل نبود فرزند دیگر و عدم تعامل کودک با فردی هم سال، کودکان با ورود به محیط‌های اجتماعی برای برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل شده و برای سازگاری با جامعه فرآیند دشواری را طی می‌کنند.

فرزادی تاکید کرد: به‌همین دلیل به خانواده‌های دارای یک فرزند توصیه می‌شود تا از سنین ۳، ۴ و ۵ سالگی که فرآِیند ارتباط اجتماعی کودک شروع می‌شود، وی را در محیط‌های عمومی مانند مهدها برده تا کودک مهارت ارتباط‌گیری را کسب کند.

وی مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را در تغییر ساختار خانواده‌ها و تمایل آن‌ها برای تک فرزندی موثر خواند و اضافه کرد: فرآیندهای فرهنگی و مشکلات اقتصادی فعلی جامعه نیز عامل روی آوردن زوج‌ها به تک فرزندی شده است.

وی علاوه بر شرایط اقتصادی و اجتماعی، عوامل روانشناختی را نیز در تمایل به تک فرزندی موثر دانست و خاطرنشان کرد: افرادی که در زندگی سطح امید پایینی دارند معمولا تمایل بیش‌تری به تک فرزندی یا نداشتن فرزند خواهند داشت.

این روانشناس ادامه داد: در نتیجه مسائل روانشناختی مانند امید پایین و افسردگی نیز عاملی برای پرورش خانواده‌های تک فرزند خواهد بود.