پیام معاون هنری وزیر ارشاد به جشنواره هنرهای تجسمی فجر

به گزارش خبرگزاری مهر، سید محمدمجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت برگزاری دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، پیامی را صادر کرد.

در متن این پیام آمده است:

«هوالبصیر

إِنّ لِربِّکُم فی أیّامِ دَهرِکُم نَفَحاتٍ، فَتَعَرَّضُوا لَهُ لعَلَّهُ أن یُصِیبَکُم نفحةٌ مِنها فَلا تَشقَونَ بَعدَها أبدا ...

همانا از سوی پروردگار شما در طول عمرتان نسیم هایی می وزد، پس خود را در معرض آنها قرار دهید، باشد که نسیمی از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هرگز به شقاوت نیفتید.

هنر، فضیلت انسان است که متولد می شود تا بار امانت را به درک و درد به جان بخرد و جویای گوهر گمشده باشد که آدمی اگر بخواهد سزاوار «فتبارک الله احسن الخالقین» باقی بماند، باید به تماشای خویش در آبگینه هنر، زلال تر شود. شادمانیِ اندوهناکی است این تولد که تلخ تلخ، جان هنرمند می خراشد تا جهان هنر، نوشین و نازنین باشد.

حماسه­ی باشکوهی است «رنجی» که به «گنج» و «دردی» که به «درود» بینجامد. «جمال» و «جلال» آدمی است هنر و بی دریغ در خوش حالی و بد احوالی مردمان دیروز و امروز، شریک بوده است که از جان برخاسته و بر جانها نشسته است. شرح شریف هنر در شیدایی روزگار «انقلاب» شنیدنی است. به یاد آوریم زمزمه ­هایی که به لحن و لهجه­ ی هنر «فریاد» شد و دستانی که به آرمان هنر، «داستان» جشنواره­ های فجر، ستایش ستم­ ستیزانی است که به سِلاح هنر، صَلاح سرزمین خویش را رقم زدند. این روزها نیز که ناگریزان از خشم، به ورطه ­ی وطن می­­اندیشند، تن از هنر، رویینه باید کرد و به شوق صلح، به بردباری از هفت خوان بگذریم که جان هنرمندان به تمامی به وصل اندیشیده است و در دریای تلاطم ­ها و تشویش ­ها به لنگر صبر، ساحل سامان بوده ­اند. رواست که خاصه بدین روزگار، ستایش­گر همت و هوشیاری هنرمندانی باشیم که به هنگام سوگ و در هوای سور، مردم­ اندیشند.

جانمایه­ ی هنرهای تجسمی هم­خونی و هم­گونی با واقعیت­ هایی است که با انسان، معاصرت دارند و غلبه­ ی حضور قاطع حقیقت در نبض نقش ­ها و رنگ ­ها و احجام متبلور است. جشنواره­ ی هنرهای تجسمی فجر، مأذنه­ ی تألیف دانایی و تعمیم اندیشه است و فرصت مواجهات متمایزی است که به مدد هم­ جهانی هنرمندان، نشاط و خرسندی مخاطبان را ممکن می­ کند.

همایشی هوشمندانه که تعهد شهروندی را پاس می­ دارد و پلی برای رفاقت با چشم­ ها و چشمه­ هایی است که به مهمانی دعوت شده ­اند. مدحِ معرفتِ هنرمندان و شرحِ شفقت همکارانم در این روزگار از این قلم برنخواهد آمد و به ناگزیر، خداوندگار هنر را به سربلندی و رستگاری این مهربانان سوگند می ­دهم.

سیدمجتبی حسینی»