خبرگزاری مهر، گروه استانها - سید احمد میرعمادی*: یکی از روش‌های آرامش بخشی و امیدآفرینی دادن بشارت و خبرهای مسرت بخش و خوشحال کننده است، معمولاً انسان وقتی به یک نوع مشکل، گرفتاری، سختی و ناراحتی مبتلا می‌شود و در وضعیت بحران روحی و روانی، قرار می‌گیرد، در چنین شرایطی تنها یک عامل می‌تواند اسباب آرامش و امید انسان را فراهم سازد و آن عامل چیزی جز یک بشارت و خبر خوش نخواهد بود.
قرآن کریم با استفاده از این روش، خداوند را مبشّر اصلی معرفی نموده و پیامبران را حامل پیام بشارت از سوی خدا و مبشر دانسته و خود را کتاب «بشری» نامید و می‌فرماید: «یبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُقِیمٌ» پروردگارشان به آنها بشارت می‌دهد، به رحمتی از ناحیه خود و خوشنودی خویش و باغ‌های بهشتی که در آن نعمت‌های پایدار دارند. (سوره توبه آیه ۲۱)
در آیه ۲۱۳ سوره بقره در مورد پیامبران می‌فرماید: «فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ» خداوند پیامبران را مبشر و منذر برانگیخت تا به مردم بشارت و بیم دهند.
یکی از نام‌های قرآن بشری (بشارت دهنده) است، در سوره نحل آیه ۸۹ می‌فرماید: «وَنَزَّلْنَا عَلَیک الْکتَابَ تِبْیانًا لِکلِّ شَیءٍ وَهُدًی وَرَحْمَةً وَبُشْرَی لِلْمُسْلِمِینَ» و ما این کتاب را که بیانگر همه چیز و مایه هدایت، رحمت و بشارت برای مسلمانان است بر تو نازل کردیم.
بشارت‌های قرآنی را می‌توان به دو قسم تقسیم نمود، یکی بشارت‌های دنیوی مثل بشارت به فتح و پیروزی (سوره فتح آیه ۱) نزول امدادهای غیبی (سوره آل عمران آیات ۱۲۶-۱۲۵) بشارت به فرزند و اولاد به برخی از پیامبران (سوره صافات آیه ۱۰۱) بشارت به نزول باران و تأمین روزی انسان (سوره هود آیه ۶) این قسم از آیات بشارت که برای انسان ملموس و محسوس است، در زندگی بسیار کارآیی دارد و در تقویت انگیزه و ترغیب و تشویق به فعالیت و امیدواری، نقش بسیار مهمی دارد.
قسم دوم، بشارت‌های اخروی مثل بشارت به پاداش اعمال نیک و نجات از عذاب جهنم، بشارت به بهشت و نعمت‌های بهشتی که شنیدن این قسم از آیات، موجب نشاط و شادابی و تلاش و تکاپو در زندگی انسان می‌گردد و اسباب آرامش را فراهم نموده و سبب امیدواری به آینده می‌شود، به عنوان نمونه، یکی از آیات بشارت اخروی را ذکر می‌کنیم.
خداوند در قرآن در سوره بقره آیه ۲۵ می‌فرماید: «وَبَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ کلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا ۙ قَالُوا هَذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ ۖ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا ۖ وَلَهُمْ فی‌ها أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِیهَا خَالِدُونَ» بشارت بده به کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، به باغ‌های بهشتی که برای آنهاست، باغ‌هایی که نهرها از پای درختانش جاری است، هر زمان که میوه‌ای از آن به آنان روزی داده شود، می‌گویند این همان است که قبلاً به ما روزی داده شده بود ولی این‌ها چقدر بهتر و عالی‌تر هستند، برای آنان همسران پاکیزه است و در آن بهشت جاودانه خواهند بود.
در این آیه خداوند به چهار نعمت بهشتی اشاره نموده: باغ‌های بهشتی، میوه‌های بهشتی، همسران پاکیزه بهشتی و جاودانگی در بهشت، هر کدام از این بشارت‌ها مایه آرامش و امید در زندگی و بسیار لذت بخش و چشم نواز هستند.
* استاد حوزه علمیه قم
نظر شما