به گزارش خبرنگار مهر، نویسنده این کتاب که در کنار ویلیام فالکنر و جان آپدایک جایزه پولیتزر را دو مرتبه برد، بوث تارکینگتون، رمان نویس و دراماتیست امریکایی است که اگرچه هرگز از دانشگاه محل تحصیلش پرینستون، مدرکی نگرفت، اما بارها نامزد و برنده جوایز ادبی و مدارک افتخاری شد و آثارش بارها در لیست پرفروشترین‌ها قرار گرفته و اقتباس سینمایی شدند.
تارکینگتون که خود زاده اواخر قرن نوزده، یعنی عصر طلایی ظهور تحولات گسترده اقتصادی و اجتماعی در آمریکا و آغاز موج مهاجرت به این کشور بود برای توصیف‌هایش از آمریکای در حال رشدِ روزگارش شهرت دارد. توصیف او از این رشد، نه تنها خود آمریکا، به‌عنوان یک کشور، که تاثیر همین رشد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر شهروندان را در رمان‌هایی از جمله پن راد، جولیای نجیب و هفده شامل می‌شود.
سه گانه رشد او نیز از این قاعده مستثنی نیست. این سه گانه، مجموعه سه رمان با محوریت موضوعی رشد است: شماره یک: آشوب، دو: امبرسون‌های باشکوه و سه: میدلندی‌ها یا خیابان ملی.
شماره دوِ این مجموعه، امبرسون‌های باشکوه، برنده پولیتزر ۱۹۱۹، از جمله صد رمان برتر قرن بیستم به انتخاب مادرن‌لایبرری و اقتباس‌شده برای هالیوود به دست اورسن ولز در سال ۱۹۴۲، از جمله معروف‌ترین و شناخته‌شده‌ترین آثار او است. این رمان داستانِ مرگِ «پول کهنه» و ظهور سرمایه‌داران جدیدی است که از هر فرصتی و به هر قیمتی در پی پول جدید هستند. رشد مانند موجی مهیب در عرض چند سال آمریکا را متحول می‌کند، بسیاری که نمی‌توانند خود را با آن وفق دهند، فرو می‌افتند. با سقوط سرمایه‌داران قدیمی، تازه‌به‌دوران‌رسیده‌ها از هر گوشه بیرون می‌زنند و به طریقی رشد می‌کنند.
جورج امبرسون مینافر، شخصیت اصلی رمان امبرسون‌های باشکوه، در میانه این آشوب دوران نوجوانی خود را پشتسر میگذارد. او پسری است بهشدت مغرور که به پول و ثروت پدربزرگش بسیار غره است، اما حالا رشد آمریکا با رشد او متقارن شده است. او با سرسختی از تغییر سر باز می‌زند و این رشد را پدیده‌ای اضافه می‌داند، اما آیا او می‌تواند برخلاف این جریان رفتن را تاب بیاورد؟ این سوالی است که رمان درباره آن به اظهارنظر می‌پردازد.
نظر شما